Ακολουθεί το κείμενο της ραδιοφωνικής μας συνέντευξης με τον καθηγητή Σάββα Πιπερίδη από το Πολυτεχνείο Κρήτης και την ομάδα δημιουργίας του ηλεκτρικού οχήματος Eco Racer. Αυτή η συνέντευξη μεταδόθηκε στις 8-13 Μαρτίου 2014. Μπορείτε να βρείτε και να κατεβάσετε το podcast της συνέντευξης εδώ.
MN: Καλησπέρα κ. Πιπερίδη και ευχαριστώ που παραβρεθήκατε σήμερα στην εκπομπή μας. Για να ξεκινήσουμε, πείτε μας κάποια πρώτα λόγια για το όχημα Eco Racer και πως προέκυψε η ιδέα κατασκευής αυτών των οχημάτων.
ΣΠ: Ευχαριστώ και εγώ για την πρόσκληση σας για την συνέντευξη. Το όχημα αυτό προέκυψε από την αγάπη μας για την αυτοκίνηση. Το 2008 μαζί με κάποιους συναδέλφους εδώ στο Πολυτεχνείο Κρήτης, δύο εργαστήρια του Πολυτεχνείου Κρήτης συνεργαστήκαμε με στόχο να φτιάξουμε ένα μονοθέσιο αυτοκίνητο με χαμηλή κατανάλωση καυσίμων. Έτσι ξεκίνησε η ιδέα, η οποία εξελίχθηκε και φτάσαμε στο σημερινό αυτοκίνητο μετά από τρία διαφορετικά μοντέλα που έχουμε κατασκευάσει, στο σημερινό αυτοκίνητο, το οποίο είναι ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο και χρησιμοποιεί υδρογόνο ως καύσιμο.
ΜΝ: Περιγράψτε για εμάς κάποια από τα τεχνολογικά χαρακτηριστικά και κάποιες από τις τεχνολογικές καινοτομίες του Eco Racer.
ΣΠ: Η κυριότερη καινοτομία είναι η έξυπνη διαχείριση της ενέργειας, έτσι ώστε να πετυχαίνουμε όσο γίνεται χαμηλότερη κατανάλωση με την μεγαλύτερη δυνατή απόδοση. Κάποιες τεχνικές πληροφορίες τώρα: είναι ένα ηλεκτροκίνητο αυτοκίνητο με βάρος 120 κιλά, μονοθέσιο, κατασκευασμένο εξ’ ολοκλήρου στα δύο εργαστήρια του Πολυτεχνείου Κρήτης, το Εργαστήριο Ευφυών Συστημάτων και το Εργαστήριο Εργαλειομηχανών. Χρησιμοποιεί ως καύσιμη ύλη το υδρογόνο, και με την βοήθεια ενός fuel cell υδρογόνου παράγει ηλεκτρική ενέργεια, την οποία διαχειριζόμαστε όπως είπαμε όσο γίνεται ποιο αποτελεσματικά, ώστε να κινήσουμε το όχημα μας με ένα ηλεκτροκινητήρα, διατηρώντας την κατανάλωση σε όσο γίνεται ποιο χαμηλά επίπεδα.
ΜΝ: Αν δεν κάνω λάθος, η δημιουργία και η κατασκευή του Eco Racer έχει γίνει αποκλειστικά στο Πολυτεχνείο Κρήτης, από φοιτητές και καθηγητές του Πολυτεχνείου…
ΣΠ: Ναι, δεν κάνετε λάθος, αυτό είναι μια πραγματικότητα. Είναι η ομάδα μας μια εθελοντική ομάδα η οποία λόγω των αυξημένων υποχρεώσεων μας, ολονών, και των φοιτητών και των εργαζομένων στο Πολυτεχνείο Κρήτης, η ομάδα η δική μας εργάζεται εθελοντικά εκτός του κανονικού ωραρίου της, στις αργίες μας δηλαδή και αργά τα απογεύματα, για να καταφέρουμε να υλοποιήσουμε τα όνειρα μας, και το έχουμε καταφέρει πολύ καλά, έχουμε κερδίσει βραβεία, συμμετέχουμε σε διεθνής διαγωνισμούς με πολύ καλές επιδόσεις, και το κυριότερο για εμάς είναι ότι περνάμε πρώτα από όλα καλά, και επίσης, οι φοιτητές μας εκπαιδεύονται σε πολύ καλό επίπεδο και αποκτούν γνώσεις που βρίσκονται στην αιχμή της τεχνολογίας, πείρα, και τεχνογνωσία που θα τους βοηθήσει στην μετέπειτα καριέρα τους.
MN: Το Eco Racer θα μπορούσε αυτή τη στιγμή να μπει σε μαζική παραγωγή και να διατεθεί στην αγορά;
ΣΠ: Θα μπορούσε, απλώς χρειάζεται μια διαφορετική προσέγγιση, γιατί μέχρι στιγμής τα μοντέλα του Eco Racer είναι πρωτότυπα, κατασκευασμένα χειροποίητα, κατασκευασμένα με πολύ κόπο μέσα στα εργαστήρια, και δεν έχουν μελετηθεί έτσι ώστε να γίνει μαζική παραγωγή. Αυτό είναι ένα δεύτερο κομμάτι το οποίο δεν είναι τόσο δύσκολο, το οποίο χρειάζεται μια πρόσθετη χρηματοδότηση, κάποιο πλάνο, μια γραμμή παραγωγής, και στη συνέχεια πολύ εύκολα να κατασκευαστεί ένα αυτοκίνητο που είναι σχεδιασμένο από Ελληνικά μυαλά και φτιαγμένο από Ελληνικά χέρια.
ΜΝ: Έχει ακουστεί πως ένας βασικός λόγος που δεν προχωράει η ομάδα σας στην μαζική παραγωγή των οχημάτων είναι κάποια νομικά και πολιτικά εμπόδια που υπάρχουν από το ίδιο το Ελληνικό κράτος. Ισχύει αυτό;
ΣΠ: Αυτό που ισχύει είναι ότι αυτή τη στιγμή έχει γίνει μεγάλος θόρυβος για αυτό το θέμα, τα τελευταία χρόνια με βάση κάποιων δηλώσεων δικών μας. Έχει ασχοληθεί και το Υπουργείο Ανάπτυξης νομίζω ή το Υπουργείο Συγκοινωνιών. Αυτό που στη πραγματικότητα ισχύει είναι ότι όταν ξεκινήσαμε το 2008 προσπαθήσαμε να βγάλουμε άδεια κυκλοφορίας για το αυτοκίνητο, και δεν υπήρχαν οι κατάλληλοι φορείς εδώ στην Ελλάδα. Μας παρέπεμψαν στο εξωτερικό, μιλήσαμε και με το τοπικό μας τμήμα συγκοινωνιών εδώ στην Κρήτη, στα Χανιά, και στην Αθήνα. Κανείς δεν ήξερε τίποτα, να πάτε στο εξωτερικό είπανε, να πιστοποιήσετε ότι το αυτοκίνητο είναι σωστό και να μας φέρετε τα κατάλληλα έγγραφα. Τέλος πάντων είναι μια διαδικασία που δεν είναι εφικτή για κάποιον Έλληνα εδώ, είναι εφικτή για κάποια βιομηχανία του εξωτερικού αλλά εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τέτοια πράγματα, και από ότι καταλαβαίνω, από ότι ξέρω δηλαδή, δεν έχει αλλάξει τίποτα σε αυτό το πλαίσιο, δηλαδή ακόμα και τώρα αν πάρετε ένα τηλέφωνο στο τμήμα συγκοινωνιών, οποιοδήποτε τμήμα συγκοινωνιών οπουδήποτε στην Ελλάδα, θα σας πουν τα ίδια. Αυτό είναι το κομμάτι της έλλειψης υποδομής έτσι ώστε να μπορεί κάποιος που φτιάχνει ένα όχημα στην Ελλάδα να το κυκλοφορήσει με Ελληνικές πινακίδες. Είναι τραγικό γιατί το όχημα μας κυκλοφορεί στο εξωτερικό σαν μονοθέσιο σε πίστες με πολύ αυστηρότερες προδιαγραφές ασφαλείας από ότι ο κοινός κώδικας οδικής κυκλοφορίας. Εδώ τέλος πάντων κανένας δεν ενδιαφέρεται για την αυτοκίνηση στην Ελλάδα. Αγοράζουμε ξένα αυτοκίνητα, καίμε ξένη βενζίνη και ξένα πετρέλαια, και δεν τους ενδιαφέρει. Κανένας δεν ενδιαφέρεται να κατασκευάσουμε κάτι στην Ελλάδα και να έχουμε Ελληνική προστιθέμενη αξία στα προϊόντα μας.
ΜΝ: Από ότι καταλαβαίνω, έχω προτείνει το Eco Racer για χρήση σε διάφορους τομείς του δημοσίου τομέα εδώ στην Ελλάδα.
ΣΠ: Η ποιο εύκολη πρόσβαση σε εμπορική χρήση είναι να χρησιμοποιείται σαν επαγγελματικό αυτοκίνητο μέσα στον αστικό κύκλο ή ακόμη σε μικρές κοινότητες, όπως είναι η Πολυτεχνιούπολη μας εδώ, σε μικρές πόλεις σαν ένα όχημα μικρό που να διανέμει γράμματα στο ταχυδρομείο, ή ένα όχημα της αστυνομίας ή της δημοτικής αστυνομίας, που χρησιμοποιείται στο κέντρο της πόλης για μικρές χιλιομετρικές αποστάσεις, και κάνει μια βάρδια των οκτώ ωρών και στη συνέχεια μπορεί να ξαναχρησιμοποιείται με αναγόμωση του υδρογόνου η επαναφόρτωση των μπαταριών του. Είναι πολύ ελαφρύ, εντελώς αθόρυβο, και δεν παράγει καθόλου καυσαέρια.
ΜΝ: Τι θα έπρεπε να αλλάξει στο υπάρχον νομικό, πολιτικό, αλλά και επιχειρηματικό πλαίσιο για να μπορεί το Eco Racer να προχωρήσει στην Ελλάδα.
ΣΠ: Ναι, πολύ ωραία αυτή η ερώτηση. Πολλά πράγματα θα έπρεπε να αλλάξουν. Θα έπρεπε να αλλάξει η νοοτροπία μας πρώτα απ’ όλα, που στην Ελλάδα δεν υπάρχει καμία παράδοση αυτοκίνησης. Έχουμε μάθει όλοι να αγοράζουμε αυτοκίνητα και συνήθως ακριβά και μεγάλα αυτοκίνητα από το εξωτερικό, και κανείς δεν έχει προσπαθήσει να φτιάξει ή να ξεκινήσει…έχουν μάλλον προσπαθήσει κατά καιρούς να φτιάξουν αλλά ποτέ δεν έφτασε στην παραγωγή κάτι τέτοιο. Αυτό είναι το βασικό που πρέπει να αλλάξει, και από εκεί και πέρα θα πρέπει να βρεθεί κάποιος χρηματοδότης που να επενδύσει σε αυτή την ιδέα. Εκεί ξεκινάνε τα δύσκολα, γιατί η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, περνάει μια τεράστια κρίση. Αλλά αυτό είναι θέμα άλλο. Εμείς είμαστε ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα. Εμείς ότι μπορούμε να το κάνουμε το κάνουμε και με το παραπάνω. Αποδεικνείουμε ότι η προσπάθεια αυτή είναι εφικτή, έχουμε δώσει συγκεκριμένες λύσεις στα κατασκευαστικά προβλήματα, είμαστε γενικώς πολύ εξωστρεφής και είμαστε ανοιχτοί σε κάθε πρόταση, έχουμε ήδη τόσα χρόνια λειτουργήσει κάτω από την ασπίδα και την αιγίδα των χορηγών μας. Δεν είναι μια προσπάθεια που είναι ένα πυροτέχνημα ενός εξαμήνου. Από το 2008 κατασκευάζουμε αυτοκίνητα, συμμετέχουμε σε διεθνή διαγωνισμούς, βραβευόμαστε, έχουμε βελτιώσει την κατανάλωση μας, και είμαστε γνωστοί πανευρωπαϊκά.
ΜΝ: Αναφέρατε μόλις τώρα την συμμετοχή σε διάφορους διαγωνισμούς. Πείτε μας για κάποιες από τις διακρίσεις που έχει κερδίσει το Eco Racer.
ΣΠ: Από την αρχή της ιδέας και από τις πρώτες υλοποιήσεις των σχεδίων μας, ήταν βασική μας επιδίωξη να συμμετέχουμε σε διαγωνισμούς έτσι ώστε να μπορούμε να βλέπουμε ποιο είναι το επίπεδο μας σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο και επίσης να συναναστρεφόμαστε με κάποιους οι οποίοι έχουν άποψη για την αυτοκίνηση, γιατί δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε να μάθουμε ή να κερδίσουμε τίποτα από κανέναν, δεν υπάρχει κάποιος δηλαδή αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα που να μπορεί να μας δείξει κάτι. Η αυτοκίνηση είπαμε στην Ελλάδα είναι στο μηδέν. Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας μας, μετέχουμε από το 2008 μέχρι και φέτος, ελπίζω να συμμετέχουμε και το 2014, σε ένα πολύ δημοφιλή διαγωνισμό που γίνεται πανευρωπαϊκά και συμμετέχουν χώρες από όλη τη Μεσόγειο, όχι μόνο και την Ευρώπη, το Shell Eco Marathon, όπου στόχος αυτού του διαγωνισμού είναι η επίτευξη της όσο γίνεται χαμηλότερης κατανάλωσης μέσα σε πολύ αυστηρά ορισμένα πλαίσια. Συμμετέχουμε εκεί και σε αυτό το διαγωνισμό, είμαστε τέταρτοι στην κατηγορία μας, έχουμε φτάσει μέχρι και τρίτοι αλλά το 2013 είμασταν τέταρτοι, και έχουμε κερδίσει στα πλαίσια αυτού του διαγωνισμού τα πρώτα βραβεία για δύο συνεχής χρονιές του διαγωνισμού ασφάλειας, για ασφαλή σχεδίαση του οχήματος μας. Επαναλαμβάνω: πρώτο βραβείο για δύο συνεχόμενες χρονιές, κάτι το οποίο δεν το έχει καταφέρει καμία ομάδα μέχρι στιγμής, και πέρυσι είχαμε πάρει το πρώτο βραβείο της επίσημης επιτροπής της Shell αλλά και το βραβείο του κοινού για μια μελέτη που είχαμε κάνει για το πως θα είναι ο ενεργειακός χάρτης του κόσμου μετά από 50 χρόνια. Έχουμε συνολικά δηλαδή τρία πρώτα βραβεία σε διεθνής διαγωνισμούς.
ΜΝ: Κλείνοντας, που μπορούν οι ακροατές μας να βρουν περισσότερες πληροφορίες για το Eco Racer και για την προσπάθεια σας;
ΣΠ: Μάλιστα. Ας ξεκινήσουμε από την ιστοσελίδα μας, που είναι το παράθυρο μας προς όλο τον κόσμο, γιατί πολύ εύκολα μπορεί να βρεθεί αν κάνουν μια αναζήτηση σε οποιαδήποτε μηχανή αναζήτησης, ή αν κάποιος καταφέρει να το θυμάται, είναι tucer.tuc.gr. Από εκεί και πέρα, όποιος ενδιαφέρεται περισσότερο, υπάρχουν άτομα και τηλέφωνα και διευθύνσεις επικοινωνίας, και θα χαρούμε να μιλήσουμε με οποιονδήποτε ενδιαφέρεται να μιλήσει με την ομάδα μας.
ΜΝ: Μάλιστα…Κύριε Πιπερίδη, σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας και για την πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση του Eco Racer, και σας εύχομαι καλή συνέχεια στην προσπάθεια σας.
ΣΠ: Να’ στε καλά, σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την φιλοξενία σας.
Ζητούμε συγνώμη για τυχόν λάθη που έγιναν κατά τη διάρκεια απομαγνητοφώνησης της συνέντευξης.