Του Μιχάλη Νευραδάκη
Κάθε χρόνο, στις 25 Μαρτίου, ο Ελληνισμός γιορτάζει την έναρξη της επανάστασης των Ελλήνων εναντίον των Τούρκων. Ένας εορτασμός που συνδέεται στενά με την εθνική και πολιτισμική μας ταυτότητα σαν Έλληνες, και με την ανεξαρτησία και ελευθερία της Ελλάδας σαν κράτος ύστερα από 400 χρόνια κατοχής από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Για ποια ανεξαρτησία και ποια εθνική κυριαρχία μιλάμε όμως; Μπορεί το αποτέλεσμα της Ελληνικής επανάστασης να ήταν το τέλος των τετρακοσίων χρόνων Τουρκοκρατίας, αλλά αυτό που ακολούθησε και που συνεχίζεται μέχρι σήμερα είναι ένα άλλο είδος κατοχής, μια οικονομική και πολιτική, και όλο και περισσότερο μια πολιτισμική κατοχή. Η Ελλάδα ουδέποτε ήταν ένα ανεξάρτητο, κυρίαρχο κράτος μετά την επανάσταση του ’21. Ήταν προτεκτοράτο και αποικία της Βαυαρίας, η οποία φρόντισε να μας φορτώσει με τις δικές της δήθεν μου βασιλικές οικογένειες. Ήταν προτεκτοράτο και αποικία της Αγγλίας, η οποία έκανε αυτό που κάνει πάντα, το γνωστό κόλπο του διαίρει και βασίλευε, για να κρατήσει τον ντόπιο πληθυσμό κάτω, στην θέση του, και να χρησιμοποιήσει την Ελλάδα, όπως και άλλες χώρες, για τα δικά της γεωπολιτικά παιχνιδάκια, όπως έγινε, για παράδειγμα, μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν αποικία και προτεκτοράτο των Ηνωμένων Πολιτειών, που μας έφεραν εντός των εισαγωγικών «πατριωτικές» κυβερνήσεις μετά τον πόλεμο, που φρόντισαν αμέσως να απορροφήσουν τους νέους Έλληνες επιστήμονες της εποχής με διάφορες υποτροφίες και άλλα προγράμματα, και που στο τέλος έφεραν στην Ελλάδα και μια χούντα, έτσι για να μας προσφέρουν μαθήματα δημοκρατίας και ελευθερίας. Και από το 1981 και έπειτα, η Ελλάδα έγινε, και παραμένει, αποικία της Ευρωχούντας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και από το 2002, της Ευρωζώνης.
Αυτή η κατοχή έχει εμπεδωθεί στο μυαλό πολλών Ελλήνων. Είμαι μια νοοτροπία που την αντιμετωπίζουμε κάθε μέρα, μία άποψη που ακούγεται συχνά, ότι η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη, ανήκει στην Δύση, ανήκει στο ΝΑΤΟ, ότι η Ελλάδα δεν θα ήταν τίποτα χωρίς την Ευρώπη και το ευρώ και την Αμερική, ή αντιθέτως, ότι η Ελλάδα χρειάζεται τον άλλο μεγάλο σωτήρα, την Ρωσία, για να μας σώσει από τους άλλους. Ουδεμία σκέψη για να σταθούμε εμείς, σαν έθνος και σαν κράτος, στα πόδια μας, χωρίς κάποιον κηδεμόνα, χωρίς κάποιον σωτήρα, χωρίς να «ανήκουμε» κάπου.
Πείτε μου λοιπόν, όταν επικρατεί μια τέτοια αποικιακή νοοτροπία στην εθνική συνείδηση σου, είσαι ανεξάρτητο, κυρίαρχο, ελεύθερο κράτος;
Όταν οι υποτιθέμενοι πολιτικοί ηγέτες της χώρας, κάτι σιχαμερά ανιστόρητα ανθρωπάκια, υποτιμούν την εθνική επέτειος και μας λένε ότι στις 25 Μαρτίου του 1821 ξεκίνησε μια λεγόμενη «οικονομική επανάσταση», δημιουργήθηκε ένα καινούριο έθνος, ή ότι αυτή η επέτειος ανήκει στην λεγόμενη Ευρωπαϊκή κληρονομιά, είμαστε ανεξάρτητο, κυρίαρχο, ελεύθερο κράτος;
Όταν το σύνολο του κοινοβουλίου σου αποτελείται από κόμματα που έχουν ακριβώς την ίδια άποψη για την παραμονή της χώρας στην λεγόμενη «Ευρωπαϊκή οικογένεια», με πολιτικά πρόσωπα μου μας λένε ότι τα μνημόνια είναι «ευλογία», και δεν γίνεται ούτε συζήτηση για το ενδεχόμενο εξόδου από αυτή την οικογένεια, είσαι ανεξάρτητο, κυρίαρχο, ελεύθερο κράτος;
Όταν αυτά τα μνημόνια που όπως μας λένε είναι ευλογία μας έχουν οδηγήσει σε μείωση του ΑΕΠ κατά 25%, σε πτώση στην κατανάλωση της τάξεως του 28,5%, σε μείωση των συντάξεων ύψους 61%, σε επίσημο ποσοστό ανεργίας που ανέρχεται στο 26%, σε αύξηση ύψους 35% στην χρήση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων, σε σχεδόν 40% του πληθυσμού να ζει στην καλύτερη περίπτωση στο όριο της φτώχειας, και σε περισσότερο από 200.000 νεομετανάστες να έχουν φύγει από την Ελλάδα τα τελευταία έξι χρόνια, είσαι ανεξάρτητο, κυρίαρχο, ελεύθερο κράτος;
Όταν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος που, με συντριπτική πλειοψηφία απέρριψε αυτά τα μνημόνια που είναι ευλογία για την Ελλάδα απορρίφθηκε στη συνέχεια από την φασιστική κυβέρνηση της ψευτοαριστεράς και της προδοσίας, για να μας φέρει το τρίτο και πιο οδυνηρό μνημόνιο μέχρι στιγμής, μια κυβέρνηση που έλαβε την ψήφος του 20% περίπου των Ελλήνων, πείτε μου, είμαστε ανεξάρτητο, κυρίαρχο, ελεύθερο κράτος;
Όταν τα νομοσχέδια του κοινοβουλίου σου πρέπει να περάσουν από έλεγχο και να λάβουν έγκριση από τους Ευρωπαίους λεγόμενους εταίρους μας, όταν αυτοί μονομερώς έχουν την εξουσία να κηρύξουν την Ελλάδα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, όταν οι Ευρωπαίοι «φίλοι» μας αποφασίζουν τι θα φυτεύουμε και τι δεν θα φυτεύουμε και σε ποιες ποσότητες και μπορούν να μας πουν που να εξάγουμε και που να μην εξάγουμε, όταν ο υπουργός οικονομικών της χώρας σου λέει ότι υπογράφουμε άρον άρον ότι μας δίνουν οι Ευρωπαίοι και μετά μας πουλάνε παραμύθια περί σκληρής διαπραγμάτευσης, είμαστε ανεξάρτητο, κυρίαρχο, ελεύθερο κράτος;
Όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση του βραβείου Νόμπελ, στην οποία πρέπει να μείνουμε «πάση θυσία», μας λέει ότι πρέπει να δεχθούμε εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες και όταν υπάρχουν διαθέσιμοι οικονομικοί πόροι για αυτούς αλλά και για την χώρα που δεν είναι μέλος της λεγόμενης Ευρωπαϊκής οικογένειας και μας στέλνει όλη την ροή προσφύγων και μεταναστών στην δική μας χώρα ενώ οι ίδιοι λεγόμενοι εταίροι μας λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά για μισθούς και συντάξεις και πρέπει να γίνουν ακόμα περισσότερες περικοπές, είσαι ανεξάρτητο, κυρίαρχο, ελεύθερο κράτος;
Όταν η ίδια η Ευρωπαϊκή οικογένεια επιβάλλει παρουσία ξένων στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στα εδάφη σου και στην θάλασσα σου και παρουσία αστυνομικών και στρατιωτικών της Τουρκίας στην χώρα σου ενώ κάνει τα στραβά μάτια όταν η Τουρκία βιάζει, και παραβιάζει, το εναέριο και θαλάσσιο χώρο της χώρας σου, πείτε μου, είσαι ανεξάρτητο, κυρίαρχο, ελεύθερο κράτος;
Όταν η Τουρκία δεν επιτρέπει στο πρωθυπουργικό αεροσκάφος να προσγειωθεί σε Ελληνική γη, αλλά η ίδια η Τουρκία έχει αστυνομική και στρατιωτική παρουσία στην χώρα σου, επίσημα και ανεπίσημα, και όταν η Τουρκία θεωρεί τις δικές σου ενέργειες για την εξερεύνηση πηγών πετρελαίου και φυσικού αερίου πράξη πολέμου, είσαι ανεξάρτητο, κυρίαρχο, ελεύθερο κράτος;
Όταν δεν διαθέτεις δικό σου εθνικό νόμισμα αλλά ένα ξένο χρεόγραφο, όταν δεν επιτρέπεται να χαράξεις δική σου οικονομική και νομισματική και δημοσιονομική πολιτική, όταν αναγκάζεσαι από ξένους παράγοντες να ξεπουλήσεις σε εξευτελιστικές τιμές όλο το κρατικό πλούτο και όλη την κρατική περιουσία που διαθέτεις ως χώρα, και όταν όλα τα χρήματα μέχρι το τελευταίο λεπτό από αυτές τις πωλήσεις πηγαίνουν σε ξένα χέρια μαζί με αυτή την περιουσία, για την αποπληρωμή ενός παράνομου, απεχθούς χρέους, πείτε μου, είσαι ανεξάρτητο, κυρίαρχο, ελεύθερο κράτος;
Όταν η ίδια η κυβέρνηση σου έχει αλλοιώσει την εκμάθηση τόσο της Ελληνικής γλώσσας, όσο και του Ελληνικού πολιτισμού και της Ελληνικής ιστορίας, όταν σε υποχρεώνει να μαθαίνεις τουλάχιστον δύο ξένες γλώσσες, κάτι που δεν γίνεται σε πολλές άλλες χώρες, και όταν σου προσφέρει ένα σύστημα παιδείας της απόλυτης παπαγαλίας, χωρίς να υπάρχει περιθώριο κριτικής σκέψης, και όταν αυτό το σύστημα παιδείας μαθαίνει στις νέες γενιές ότι είναι Ευρωπαίοι πρώτα και μετά Έλληνες, αν το λέει και αυτό πια, είσαι ανεξάρτητο, κυρίαρχο, ελεύθερο κράτος;
Όταν όλοι οι μεγάλοι δρόμοι σε όλες της πόλεις της Ελλάδας φέρουν τα ονόματα των ξένων βασιλιάδων, των Βαυαρών και των Άγγλων, ενώ τα ονόματα των μεγάλων Ελλήνων της αρχαίας και σύγχρονης ιστορίας μας είναι εντελώς ξεχασμένα, είσαι ανεξάρτητο, κυρίαρχο, ελεύθερο κράτος; Γιατί δηλαδή να έχουμε Λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας, Λεωφόρος Αμαλίας, Λεωφόρος Βασιλέως Κωνσταντίνου και να μην φέρουν τα ονόματα του Σωκράτη, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Κολοκοτρώνη, του Παπανικολάου και άλλων;
Όταν έχει απαξιωθεί τόσο πολύ η γλώσσα σου σε σημείο που οι μισές λέξεις που χρησιμοποιούνται στην καθημερινότητα μας είναι Αγγλικές, ενώ υπάρχουν αντίστοιχες Ελληνικές, είσαι ανεξάρτητο, κυρίαρχο, ελεύθερο κράτος;
Και το αποκορύφωμα είναι ότι όταν τα λες αυτά, αμέσως βγαίνει η στάμπα ότι είσαι εθνικιστής, φασίστας, φουσκωτός, ρατσιστής και ότι άλλο κατεβάσει η πολιτική ορθή νοημοσύνη τους. Δηλαδή το να υπερασπίζει κάποιος την χώρα του, την γλώσσα του, τον πολιτισμό του, πλέον θεωρείται σχεδόν εγκληματική πράξη. Είμαστε Ευρωπαίοι τώρα, όχι Έλληνες. Όταν υπάρχει αυτή η νοοτροπία και θερίζει, ιδίως στις νέες ηλικίες, πείτε μου, είναι η χώρα σου ανεξάρτητη, κυρίαρχη, και ελεύθερη;
Πριν λίγες μέρες λοιπόν εορτάσαμε την επέτειος της 25ης Μαρτίου του 1821. Μόνο που σήμερα, χρειαζόμαστε μια νέα 25η Μαρτίου. Πως θα γίνει αυτό όμως όταν η λύση για τους νέους είναι να εγκαταλείψουν την χώρα τους, που πολλοί από αυτή δεν την θεωρούν καν πατρίδα τους; Πως θα γίνει όταν η κυρίαρχη αντίδραση είναι «αχχχ, τι να κάνουμε, αχχχχ τι να κάνουμε;» και φοβόμαστε ακόμα και την σκιά μας, μη τυχόν και φύγουμε από την Ευρώπη και χάσουμε την περιβόητη Ευρωπαϊκή προοπτική που μας υπόσχονται όλοι;
Χρειάζεται μια νέα 25η Μαρτίου λοιπόν, αλλά για να συμβεί αυτό, πρέπει πρώτα να ξεκινήσουμε με μια μικρή επανάσταση από μέσα μας, στην σκέψη μας και στην αντίληψη μας. Πείτε μου όμως, πότε θα γίνει αυτό;