Του Μιχάλη Νευραδάκη

Τα κατάφερε για άλλη μία φορά η κυβέρνηση της πρωτοδεύτερης «αριστεράς»! Έχοντας δεσμευτεί προεκλογικά ότι θα «τσάκιζε» τους ολιγάρχες, ψήφισε νομοσχέδιο που, όπως υποστηρίζει η ίδια η κυβέρνηση, θα βάλει τέλος σε «26 χρόνια τηλεοπτικής ασυδοσίας» στην Ελλάδα.

Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Ο εν λόγω νόμος και η επικείμενη αδειοδότηση για την οποία καμαρώνει τόσο πολύ η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το πλήθος των παπαγάλων και απολογητών της, δεν θα βάλει τέλος στην προαναφερόμενη ασυδοσία. Δεν θα τσακίσει τους ολιγάρχες. Δεν θα «ξεκαθαρίσει» το τηλεοπτικό τοπίο. Αντιθέτως, θα επικεντρώσει ακόμα περισσότερη δύναμη στα χέρια των ολιγαρκών που θα αγοράσουν τις άδειες, και θα δημιουργήσει ένα επικίνδυνο προηγούμενο που στη συνέχεια ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί και σε ενδεχόμενες αδειοδοτήσεις περιφερειακών τηλεοπτικών σταθμών, αλλά και των ραδιοφωνικών σταθμών και του διαδικτύου.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Η κυβέρνηση, επικαλούμενη μια ανυπόγραφη μελέτη του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας που έγινε κατά παραγγελία, ισχυρίζεται πως ο αριθμός των τεσσάρων αδειών προκύπτει από τεχνική μελέτη που δείχνει πως δεν υπάρχει χώρος στο διαθέσιμο τηλεοπτικό φάσμα για περισσότερα από 4 ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια εθνικής εμβέλειας, με άλλες δύο πανελλαδικές τηλεοπτικές συχνότητες να δεσμεύονται για τις εκπομπές της κρατικής τηλεόρασης. Έτσι μένουν δύο συχνότητες, από τις οποίες, για κάποιο «πονηρό» λόγο, η κυβέρνηση προβλέπει αποκλειστική μετάδοση υψηλής ευκρίνειας, ισχυρίζοντας στη συνέχεια πως έτσι θα χωρέσουν μόνο δύο σταθμοί ανά δίαυλο, τη στιγμή που τα περισσότερα κανάλια στην Ελλάδα, αλλά ακόμα και στο εξωτερικό, εξακολουθούν να μεταδίδονται σε κανονική ευκρίνεια στην επίγεια, ελεύθερη τους μετάδοση. Σημειώνουμε εδώ πως με κανονική ανάλυση χωρούν πολλά περισσότερα κανάλια ανά δίαυλο. Υπάρχει επίσης ο ισχυρισμός ότι η συγκεκριμένη μελέτη προβλέπει την μελλοντική συρρίκνωση της τηλεοπτικής μπάντας, για τις ανάγκες της κινητής τηλεφωνίας. Επιπλέον, η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως ο μικρός αριθμός αδειών είναι αναγκαίος για να διασφαλιστεί η λειτουργία «βιώσιμων» τηλεοπτικών επιχειρήσεων.

Από αυτή τη μελέτη και αυτούς τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς, που μεταφράζονται πλέον και δια νόμου, προκύπτουν κάποιες απορίες, αλλά και κάποια συμπεράσματα:

– Ο μικρός αριθμός πανελλαδικών τηλεοπτικών αδειών που θα δημοπρατηθούν θα σπρώξει την τιμή δημοπράτησης τεχνητά προς τα πάνω. Ποιοι θα έχουν τις βαθιές τσέπες για να αγοράσουν αυτές τις άδειες; Μήπως είναι οι ίδιοι ολιγάρχες που υποτίθεται πως τους «τσακίζει» η κυβέρνηση, ή άλλοι, νέοι ολιγάρχες;

– Στην ψηφιακή εποχή υποτίθεται πως έχουν την τεχνική δυνατότητα να εκπέμψουν περισσότερα κανάλια, ακόμα και σε μικρότερο αριθμό συχνοτήτων. Και όντως, σε όλες τις υπόλοιπες χώρες του κόσμου όπου έχει υιοθετηθεί η ψηφιακή τηλεόραση, ο αριθμός των ελεύθερων τηλεοπτικών καναλιών αυξήθηκε. Στο Λονδίνο, οι 5 αναλογικοί τηλεοπτικοί σταθμοί που ήταν διαθέσιμοι στους τηλεθεατές έγιναν περισσότερο από 40 σταθμοί μέσω της ψηφιακής Freeview. Στη Νέα Υόρκη, περίπου 15 αναλογικοί τηλεοπτικοί σταθμοί έχουν μετατραπεί σε περισσότερο από 50 ψηφιακοί τηλεοπτικοί σταθμοί, και μάλιστα αυτό έχει συμβεί παρά το γεγονός ότι η τηλεοπτική μπάντα στις Ηνωμένες Πολιτείες εχει ήδη συρρικνωθεί για τις μελλοντικές ανάγκες της κινητής τηλεφωνίας. Ενώ στη Σουηδία εκπέμπουν έως και 5 τηλεοπτικά κανάλια υψηλής ευκρίνειας ανά δίαυλο.

Αλλά ίσως το καλύτερο παράδειγμα προέρχεται από τη γειτονική Ιταλία, όπου σε κάθε πόλη χρησιμοποιούνται νόμιμα όλες οι συχνότητες του διαθέσιμου φάσματος της μπάντας UHF (τα κανάλια 21-60) αλλά και αρκετές συχνότητες της μπάντας VHF (τα κανάλια 5-12) από πολλαπλούς πάροχους δικτύου, με αποτέλεσμα να εκπέμπουν στις μεγάλες πόλεις όπως τη Ρώμη και το Μιλάνο έως και 300 ψηφιακοί τηλεοπτικοί σταθμοί όλων των ειδών σε ελεύθερη μετάδοση. Πως είναι άραγε δυνατόν να εκπέμπουν τόσοι πολλοί τηλεοπτικοί σταθμοί στην Ιταλική επικράτεια αλλά στην Ελλάδα να τίθεται θέμα «παρεμβολών» και «διαθέσιμων διαύλων»;

– Πως «έτυχε» η μελέτη του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας να προβλέπει ακριβώς το ίδιο αριθμό πανελλαδικών καναλιών που είχε προαναγγείλει η κυβέρνηση, ο Τσίπρας και ο Αλί Παππάς, εδώ και σχεδόν ένα χρόνο, από την περασμένη άνοιξη δηλαδή που από τότε έκαναν λόγο για 4 κανάλια;

– Είναι αλήθεια ότι ο αριθμός των συχνοτήτων που προβλέπει η μελέτη του πανεπιστημίου της Φλωρεντίας συρρικνώθηκε ακόμα περισσότερο καθώς όλες οι αμφισβητούμενες συχνότητες με τις γειτονικές χώρες έχουν προβλεφθεί να δοθούν αυτομάτως σε αυτές τις χώρες; Θα κάνουμε δηλαδή στα ΜΜΕ ό,τι έχουμε κάνει με το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο;

– Η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως ο μικρός αριθμός αδειών θα διασφαλίσει την βιώσιμη λειτουργία των τηλεοπτικών σχημάτων που θα αδειοδοτηθούν, σε μία εποχή οικονομικής δυσκολίας και κρίσης. Αγνοεί το παράδειγμα αρκετών Ευρωπαϊκών χωρών, όπως για παράδειγμα την πλούσια Ελβετία αλλά και τη Γερμανία, όπου ακόμα και με περιορισμένο αριθμό ιδιωτικών καναλιών, έχουν προκύψει κατά το πρόσφατο παρελθόν, μεγάλης κλίμακας πτωχεύσεις τηλεοπτικών σταθμών εθνικής εμβέλειας. Επίσης, αυτός ο ισχυρισμός από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά αποτελεί ομολογία πως η οικονομική κατάσταση της χώρας δεν πρόκειται να βελτιωθεί επί κυβερνήσεως τους, ασχέτως από τα μεγάλα τους λόγια για την επερχόμενη “ανάπτυξη” που όμως δεν έρχεται ποτέ.

– Φυσικά δεν υπάρχει ούτε κουβέντα για την προκήρυξη νέου διαγωνισμού αδειοδότησης για νέους ψηφιακούς πάροχους και κατάργηση του μονοπωλίου της DIGEA των ολιγαρκών. Γιατί άραγε;

– Αλήθεια, οι εναπομείναντες φανατικοί υποστηρικτές του σωτήρα Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, που ακόμα ζουν με την ψευδαίσθηση ότι είναι «αντιμνημονιακοί» (όπως κάποτε ο Γιωργάκης ήταν «αντιεξουσιαστής στην εξουσία»), τι έχουν να πουν για το γεγονός ότι η δημοπράτηση των αδειών αποτελεί μνημονιακή δέσμευση της χώρας, και μάλιστα από το τρίτο μνημόνιο του Τσίπρα; Οι υποστηρικτές του Βαρουφάκη τι έχουν να πουν για το γεγονός ότι ακριβώς η ίδια πρόβλεψη, δηλαδή για δημοπράτηση των τηλεοπτικών αδειών, υπήρχε στην πρόταση 47 σελίδων του Βαρουφάκη προς τους «θεσμούς», πριν από το περσινό δημοψήφισμα;

Και σαν να μην φτάνει αυτό, η αδειοδότηση γίνεται χωρίς να υπάρχει πρόβλεψη για το παραμικρό ποιοτικό κριτήριο ως προς το πρόγραμμα που θα μεταδίδουν αυτοί οι σταθμοί, και γίνεται η αδειοδότηση παρακάμπτοντας αντισυνταγματικά και παράνομα τις «ανεξάρτητες αρχές» όπως το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης και την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων, οι οποίες παραμένουν χωρίς ηγεσία και ουσιαστικά εκτός λειτουργίας, σε αντίθεση με σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας αλλά και της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας που υποχρεώνει τις ραδιοτηλεοπτικές αδειοδοτήσεις να γίνονται από ανεξάρτητες αρχές. Όπως θα δούμε στη συνέχεια όμως, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ενδοιασμούς να παρανομήσει όποτε την συμφέρει.

Ουσιαστικά, όπως έχει κάνει με πολλά άλλα θέματα, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί μία οδυνηρή μνημονιακή δέσμευση για πολιτικό κέρδος. Εκμεταλλεύοντας την όλο και μεγαλύτερη απαξίωση των μεγάλων καναλιών και των καναλάρχων στα μάτια του κοινού, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ παίζει επικοινωνιακό παιχνίδι, λέγοντας στους αφελείς ψηφοφόρους αυτό που θέλουν να ακούσουν, ότι δηλαδή κυνηγάει η κυβέρνηση τους ολιγάρχες, ενώ στην πραγματικότητα έχει ψηφίσει ένα νόμο που θα επιτρέψει μόνο σε ολιγάρχες να αγοράσουν τις άδειες, και που βασίζεται επίσης σε ψευδή τεχνικά στοιχεία. Ένας νόμος που σύμφωνα με τον συνταγματολόγο Γιώργο Κασιμάτη συνιστά κατάφωρος σφετερισμός Συνταγματικής αρμοδιότητας από την κυβέρνηση, με πρόθεση της κυβέρνησης η χειραγώγηση του τηλεοπτικού τοπίου.

Σε αυτό το σημείο προκύπτει και άλλο ένα σημαντικό θέμα: αν τελικά προχωρήσει αυτή η αδειοδότηση με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, δημιουργεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο για τους περιφερειακούς τηλεοπτικούς σταθμούς και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, καθώς η κυβέρνηση πολύ εύκολα θα μπορεί να επικαλεστεί έναν «περιορισμένο αριθμό» διαθέσιμων συχνοτήτων και το σύστημα δημοπρατήσεων των αδειών για να βάλει λουκέτο, στην ουσία, στα περισσότερα επαρχιακά τηλεοπτικά κανάλια της χώρας. Κανάλια που σε ορισμένες περιπτώσεις αποτελούν μία από τις ελάχιστες σχετικά ελεύθερες φωνές στο τοπίο των Ελληνικών συμβατικών μέσων ενημέρωσης. Το ίδιο επίσης μπορεί να εφαρμοστεί και σε ενδεχόμενη αδειοδότηση των ραδιοφωνικών σταθμών, που ήδη έχει προαναγγείλει ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Χρήστος Σπίρτζης, επιτρέποντας μόνο σε όσους έχουν βαθιές τσέπες εν καιρό κρίσης να αδειοδοτηθούν και κλείνοντας «με το γάντι» εκατοντάδες άλλους ραδιοφωνικούς σταθμούς και μικρές επιχειρήσεις. Οπότε αν σε λίγο καιρό δεν θα μπορείτε να ακούτε τις εκπομπές μας στο Κρήτη FM, στο Ράδιο Όλυμπος και στο Star Radio Σύμης επειδή θα ακούτε χιόνια η το ραδιοφωνικό σταθμό του ΣΥΡΙΖΑ στις συχνότητες αυτών των συνεργαζόμενων σταθμών μας, αυτός θα είναι ο λόγος.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η κυβέρνηση, δια μέσου της κυβερνητικής εκπροσώπου Όλγα Γεροβασίλη, η Χίλαρι Κλίντον της Ελλάδας, έχει προαναγγείλει σχέδιο νόμου με το οποίο έχει σκοπό να «βάλει τάξη» στο διαδίκτυο. Ξέρετε, όπως έχουν κάνει χώρες σαν την Κίνα ή την Τουρκία, όπου απαγορεύεται η πρόσβαση σε χιλιάδες ιστοσελίδες μόνο και μόνο επειδή οι κυβερνητικές αρχές επιθυμούν, και εκεί, να διατηρήσουν την τάξη…και τον εαυτούλη τους σε θέση απόλυτης εξουσίας.

Και την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση της “σωτηρίας” και της πρωτοδεύτερης φοράς αριστεράς κουνάει το δάχτυλο της και προσφέρει κάλπικα παιχνίδια “ηθικής” και νομιμοφροσύνης, μάλλον «παραβλέπει» (η προτιμάει να «ξεχνάει») τις δικές τις παρανομίες στο τοπίο των ΜΜΕ.

Ξεκινάμε με την περίπτωση του ραδιοφωνικού σταθμού του ΣΥΡΙΖΑ, τον 105,5 Στο Κόκκινο, ο οποίος εκπέμπει στην περιοχή της Αττικής. Ο σταθμός αυτός βγήκε για πρώτη φορά στον αέρα τον Δεκέμβριο του 2005, παράνομα και χωρίς το παραμικρό έγγραφο νομιμότητας. Λειτούργησε στην θέση του ραδιοφωνικού σταθμού NRG 105.5, ο οποίος είχε τεθεί εκτός λειτουργίας το μοιραίο βράδυ της 28ης Μαρτίου του 2001, όταν η κυβέρνηση του Σημίτη, 12 χρόνια πριν το περίφημο «μαύρο» της ΕΡΤ, έστειλε τα ΜΑΤ στον Υμηττό και έκλεισε μέσα σε μία νύχτα 66 ραδιοφωνικούς σταθμούς, επικαλούμενη τις «παρεμβολές» που θα δημιουργούσαν αυτοί οι σταθμοί στην λειτουργία του νέου αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος. Τότε, όπως και τώρα, υπήρχαν οι ισχυρισμοί (που ήταν εντελώς άκυροι) περί παρεμβολών και περί οικονομικής βιωσιμότητας.

Ο NRG έκλεισε εκείνο το βράδυ αλλά επέστρεψε παράνομα, χωρίς χαρτιά, στον αέρα στις αρχές του 2004, λίγο μετά την έλευση της Νέας Δημοκρατίας και του Καραμανλή στην εξουσία. Στη θέση του βγήκε στον αέρα αργότερα ο 105,5 Στο Κόκκινο, επίσης χωρίς άδεια, και μάλιστα, το καλοκαίρι του 2006, σε επιχείρηση της ΕΕΤΤ στο κέντρο εκπομπής του Υμηττού για να κλείσει τους παράνομους σταθμούς που εξέπεμπαν από εκεί, έκλεισε για αρκετές μέρες και ο 105,5 Στο Κόκκινο. Το 2007 όμως, ο περίφημος νόμος Ρουσόπουλου (που και αυτός θα «έβαζε τάξη» στο τοπίο των ΜΜΕ), σε παγκόσμια πρωτοτυπία που δεν υπάρχει ούτε στην χειρότερη μπανανία, νομιμοποίησε τους κομματικούς ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, για τους οποίους δεν θα υπήρχε υποχρέωση αδειοδότησης. Έτσι λοιπόν, ο 105,5 Στο Κόκκινο «νομιμοποιήθηκε», με έναν άκρως παράλογο νόμο της Νέας Δημοκρατίας. Φαίνεται πως η ακτινοβολία του σταθμού του ΣΥΡΙΖΑ, σε αντίθεση με τους σταθμούς που φιμώθηκαν το βράδυ της 28 Μαρτίου 2001, δεν προκαλεί… παρεμβολές στην αεροναυτιλία.

Επιστρέφοντας στο σήμερα, ενώ όλα τα φώτα της δημοσιότητας αφιερώθηκαν στον «θαρραλέο» νέο νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες, αγνοήθηκε μία «κρυφή» διάταξη του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών Χρίστου Σπίρτζη που ενσωματώθηκε σε πρόσφατο νόμο που ψηφίστηκε, όπου οι ραδιοφωνικοί σταθμοί της επαρχίας, που έως τώρα είχαν το δικαίωμα να εκπέμπουν μόνο εντός του νομού τους και που μέχρι πρόσφατα δεν είχαν ούτε το δικαίωμα να λειτουργήσουν αναμεταδότες εντός του νομού τους για να καλύψουν περιοχές που δεν λαμβάνουν το σήμα του σταθμού από το κύριο κέντρο εκπομπής, θα έχουν πλέον το νόμιμο δικαίωμα να εκπέμψουν σε περιφερειακό επίπεδο. Δεδομένου όμως ότι οι ραδιοφωνικοί σταθμοί της επαρχίας αντιμετωπίζουν τρομακτικά οικονομικά προβλήματα αυτό το καιρό (φαίνεται, άλλωστε, από το γεγονός ότι οι περισσότεροι σταθμοί δεν μπήκαν στο…έξοδο να αναπτύξουν δίκτυο αναμεταδοτών παρόλο που τους το επιτρέπει πλέον ο νόμος), και επίσης διστάζουν να προχωρήσουν σε επενδύσεις όταν δεν ξέρουν αν θα αδειοδοτηθούν, ποιοι θα είναι οι ραδιοφωνικοί σταθμοί που θα επωφεληθούν από αυτή τη νέα διάταξη; Μήπως είναι οι ραδιοφωνικοί σταθμοί του ραγδαίως αναπτυσσόμενου δικτύου του σταθμού Στο Κόκκινο που πλέον λειτουργούν στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο, στην Καβάλα, στην Λαμία, και στην Ρόδο; Μήπως με αυτή τη διάταξη και με το νόμο Ρουσόπουλου που νομιμοποιεί τα κομματικά ραδιόφωνα, θα μπορέσει ο σταθμός Στο Κόκκινο να γεμίσει όλη την επικράτεια με αναμεταδότες, για να ακούγετε η φωνή του ΣΥΡΙΖΑ παντού;

Μίας και αναφέρθηκαν οι επαρχιακοί ραδιοφωνικοί σταθμοί του Κόκκινου, ας κοιτάξουμε και το ενδιαφέρον παράδειγμα της Ρόδου, όπου ο τοπικός σταθμός Στο Κόκκινο 103.7 FM μεταδίδει ενημερωτικό πρόγραμμα σε σταθμό που είναι δηλωμένος στο ΕΣΡ ως σταθμός μη ενημερωτικού περιεχομένου. Αυτό έχει συμβεί παρόλο που υπάρχει νόμος (έστω και αν είναι παράλογος) που δεν επιτρέπει σε σταθμούς μη ενημερωτικού χαρακτήρα να αλλάξουν κατηγορία προγράμματος και να δηλωθούν ως ενημερωτικοί σταθμοί. Δηλαδή αντί να αλλάξει αυτό τον παράλογο νόμο και να δώσει την ευκαιρία και σε άλλους ενδιαφερόμενους να ανοίξουν νέους ενημερωτικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς πέραν από τους υπάρχοντες, η κυβέρνηση προτιμάει να παρανομεί.

Και σαν να μην φτάνει αυτό, στην Ρόδο εκπέμπει επίσης το ραδιοφωνικό “αδελφάκι” του Στο Κόκκινο, ο Στο Μωβ, μέσα από τις συχνότητες (96.9 και 97.1 FM) τοπικού ραδιοφωνικού σταθμού ο οποίος δεν διαθέτει βεβαίωση νομίμου λειτουργίας από το ΕΣΡ. Μάλιστα, από αυτές τις συχνότητες είχε βγει στον αέρα για πρώτη φορά στην Ρόδο ο σταθμός Στο Κόκκινο, πριν μεταφερθεί σε άλλο σταθμό που λειτουργούσε στους 103.7 FM.

Είναι ξεκάθαρο πως η κυβέρνηση «σωτηρίας» του ΣΥΡΙΖΑ δεν ενδιαφέρεται ούτε να τσακίσει τους ολιγάρχες, ούτε για την πολυφωνία, ούτε για το «ξεκαθάρισμα» του τοπίου των ΜΜΕ, ούτε για την δημοκρατία. Ενδιαφέρεται μόνο να αποκτήσει και να διατηρήσει ισχυρό έλεγχο στα ΜΜΕ της χώρας, να μειώσει την πολυφωνία και το δημοκρατικό διάλογο, και φυσικά να υπηρετήσει τα θελήματα των αφεντικών της στην τρόικα και στην Ευρώπη. Ασχέτως από τη γνώμη που μπορεί να έχει κάποιος για τα πανελλαδικά κανάλια της χώρας, για την προπαγάνδα τους και τις πολιτικές σκοπιμότητες που εκπροσωπούν, είναι ξεκάθαρο πως αυτός ο νόμος δεν θα κάνει τίποτα για να ανατρέψει αυτή τη κατάσταση. Αντί να υπάρξει νομικό πλαίσιο που επιτρέπει ένα λογικό αριθμό καναλιών όλων των ειδών να εκπέμψει, αντί να υπάρχει πρόβλεψη για φωνές που είναι αποκλεισμένες από τα ΜΜΕ τόσα χρόνια, αντί να υπάρχουν ποιοτικά κριτήρια που θα πρέπει να τηρήσουν όλοι οι αδειούχοι, αντί να υπάρχει νόμος που ανταποκρίνεται στην τεχνολογική πραγματικότητα, έχει ψηφιστεί ένας νόμος-παρωδία που γελοιοποιεί τους ισχυρισμούς και τους πανηγυρισμούς περί «τσακίσματος» των ολιγαρκών και που δεν αποτρέπει καμία από τις πολλές αδικίες του νομικού πλαισίου λειτουργίας των ραδιοτηλεοπτικών μέσων της χώρας.

Αλλά τι να περιμένουμε άραγε από τον ίδιο υπουργό υποδομών και την ίδια κυβέρνηση που αύξησαν εκ νέου τη τιμή του εισιτηρίου στα μέσα μαζικής μεταφοράς της Αθήνας, με δικαιολογία την αύξηση του ΦΠΑ, και που έχουν μειώσει δραστικά την κρατική επιχορήγηση για τις άγονες αεροπορικές γραμμές, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν πλέον πολλά δρομολόγια προς τα μικρά νησιά με ακύρωση και να έχει ακυρωθεί ήδη το αεροπορικό δρομολόγιο Αθήνα-Ζάκυνθος;

Ασχέτως όμως από το τι θα κάνει η φασιστική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ασχέτως αν θα κλείσει κανάλια, φιμώσει ραδιόφωνα, ή βάλει χέρι στο διαδίκτυο, εμείς στο «Διάλογος» θα είμαστε εδώ και δεν θα σταματήσουμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε, με ήθος, συνέπεια, και υπηρετώντας πάντα την αλήθεια. Εσείς εκεί στην κυβέρνηση έχετε ημερομηνία λήξης, μία ημερομηνία που θα έλεγα ότι ήδη έχει περάσει προ πολλού. Εμείς δεν έχουμε ημερομηνία λήξης. Εσείς θα φύγετε, και εμείς θα είμαστε ακόμα εδώ.