Του Μιχάλη Νευραδάκη
Κάποτε, ο Ιταλός μεγιστάνας Τζιάνι Ανιέλι είχε κάνει μία δήλωση που έχει μείνει στην ιστορία. Ο Ανιέλι, ο οποίος ήταν γνωστός για τις δικές του δεξιές πολιτικές τάσεις, είχε πει ότι «υπάρχει ένα είδος Αριστεράς που είναι πιο χρήσιμη από την Δεξιά. Πρόκειται για εκείνη την Αριστερά που μπορεί να κάνει όλα όσα δεν θα μπορούσε να κάνει η Δεξιά.»
Με αυτά τα προφητικά λόγια επανερχόμαστε στην σκληρή πραγματικότητα του σήμερα, όπου ένα υποτιθέμενο «αριστερό» κόμμα που μάλιστα επιβραβεύθηκε για δεύτερη φορά με τη ψήφο του Ελληνικού λαού ετοιμάζεται να εφαρμόσει όλα όσα οι άλλοι δεν κατάφεραν να κάνουν. Και μάλιστα, με τις ευλογίες πολλών ψεκασμένων συμπολιτών μας, που ενώ εξακολουθούν ενδεχομένως να βρίζουν τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, βρίσκουν μία δικαιολογία μετά την άλλη για το ΣΥΡΙΖΑ, ότι δεν είχαν άλλη επιλογή, ότι δεν ήθελε πραγματικά να εφαρμόσει τέτοια συμφωνία, ότι θέλει το καλό του Ελληνικού λαού, ότι του αξίζει μία ευκαιρία να κάνουν πράξη όλα όσα είχε υποσχεθεί.
Ας κοιτάξουμε λοιπόν τι ακριβώς θα κάνει πράξη η κυβέρνηση της φασιστεράς. Πιο εύκολες κατασχέσεις πρώτης κατοικίας μέσω ηλεκτρονικού συστήματος. Κατάργηση πρόωρων συντάξεων, που υπάρχουν σε όλες τις άλλες λεγόμενες πολιτισμένες χώρες. Αυτόματες κατασχέσεις για οφειλές στο δημόσιο. Κατάργηση συναλλαγών με μετρητά. Συνέχιση των capital controls, που κατά τα άλλα θα έληγαν μέσα σε δύο μήνες, αλλά που τώρα όμως θα συνεχιστούν με όριο ανάληψης €150 εβδομαδιαίως.
Πολλοί καμάρωναν, και καμαρώνουν ακόμα, την υποτιθέμενη «ηρωίδα» Ζωή Κωνωσταντοπούλου και την κοινοβουλευτική επιτροπή λογιστικού ελέγχου του χρέους που δημιούργησε. Οι περισσότεροι, όμως, φαίνεται ότι παραβλέπουν το γεγονός ότι τις κρίσιμες 2-3 εβδομάδες πριν και μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, η Κωνσταντοπούλου ήταν ουσιαστικά άφαντη, και δεν ακουγόταν τίποτα για το πόρισμα της επιτροπής λογιστικού ελέγχου, παρά το γεγονός ότι είχε ετοιμαστεί από τον Ιούνιο. Όλοι έλεγαν μπράβο στο ΣΥΡΙΖΑ που άφησε αυτή την επιτροπή να προχωρήσει. Τι έχετε να πείτε τώρα που ο πραγματικός υπουργός οικονομικών της αποικίας που ονομάζεται Ελλάδα, ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, δήλωσε ότι ίσως σε 15 χρόνια θα χρειαστεί παρέμβαση για το Ελληνικό χρέος. Αλήθεια, έχετε αναρωτηθεί γιατί στην «πολιτισμένη» Ευρώπη όλα τα υψηλόβαθμα στελέχη, όπως ο Ντάισελμπλουμ, προέρχονται από τις ίδιες βορειοευρωπαϊκές χώρες;
Αυτά λοιπόν λέει η «καλή» και «πολιτισμένη» Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία πρέπει η Ελλάδα φυσικά να παραμείνει «πάση θυσία», η Ευρωπαϊκή Ένωση του βραβείου Νόμπελ που σίγουρα είναι πιο πολιτισμένη από το Ελλαδιστάν και που θέλει να μας βάλει τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι για το καλό μας, γιατί ενδιαφέρεται για την πάταξη της διαφθοράς και για το καλό του Ελληνικού λαού. Κρατήστε αυτή τη σκέψη στο μυαλό σας.
Αυτή η καλή, πολιτισμένη, μη διεφθαρμένη Ευρωπαϊκή Ένωση λοιπόν είναι η ίδια που προχωράει με γοργούς ρυθμούς στην υιοθέτηση της Διατλαντικής Συμφωνίας Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP). Μία συμφωνία που θα δώσει άνευ προηγουμένου εξουσία στις πολυεθνικές εταιρίες έναντι των κυβερνήσεων των διάφορων χωρών, μία συμφωνία που διαπραγματεύεται με απόλυτη μυστικότητα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, μία συμφωνία για την οποία υπάρχει απόλυτη σιγή από τα Ελληνικά και ξένα μέσα ανενημέρωσης. Και γιατί συνεχίζεται ακάθεκτη αυτή η πορεία υιοθέτησης της Διατλαντικής Συμφωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Γιατί σε κρίσιμη ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Ιούνιο, που τελικά πέρασε με μόλις δύο ψήφους, ήταν απών τέσσερις ευρω-βολευτές του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ των οποίων η κατά τα άλλα ηρωίδα Σοφία Σακοράφα, αλλά και οι δύο ευρω-βολευτές του ΚΚΕ!
Αυτά ακριβώς φαίνεται να εννοούσε ο Ανιέλι όταν μιλούσε για την «χρήσιμη» αριστερά. Και αυτή η χρήσιμη αριστερά προσπαθεί να μας πείσει τώρα ότι εκτός από τις σκληρές διαπραγματεύσεις που διεξάγει, ότι έχουμε σύμμαχο το Διεθνές Νομισματικό Σφαγείο, συγνώμη, Ταμείο. Το ίδιο σφαγείο που έχει καταστρέψει δεκάδες χώρες παγκοσμίως εφαρμόζοντας, χωρίς τη παραμικρή διαφοροποίηση, τα ίδια μέτρα υποτιθέμενης διάσωσης παντού. Το ίδιο σφαγείο που τώρα απαιτεί από την Ελλάδα και την χρήσιμη κυβέρνηση της φασιστεράς πρόσθετα μέτρα λιτότητας ύψους €1,35 δισεκατομμυρίων πέραν του τρίτου μνημονίου για τη διετία 2015-16.
Εσείς που είσαστε στην Αθήνα, θυμόσαστε όταν πανηγυρίζατε όταν η κυβέρνηση της «πρώτης φοράς αριστεράς» μείωσε τη τιμή του εισιτηρίου στα μέσα μαζικής μεταφοράς, παραβλέποντας ότι μείωσαν και την χρονική διάρκεια του εισιτηρίου; Τώρα ετοιμάζει η ίδια ακριβώς κυβέρνηση αύξηση 10% της τιμής, χωρίς την ανάλογη αύξηση του χρόνου ισχύς του εισιτηρίου. Δεν σας βλέπω να πανηγυρίζετε τώρα.
Θα ήθελα να αναφερθώ με την ευκαιρία αυτή στον τουρισμό, μίας και η συνέντευξη που μεταδώσαμε σήμερα είχε σχέση με αυτόν τον τομέα. Μιλήσαμε για τους «καλούς», «πολιτισμένους» Ευρωπαίους που πρέπει πάση θυσία να μιμηθούμε και να πάρουμε μαθήματα ηθικής από αυτούς. Προφανώς μέσα σε αυτούς συμπεριλαμβάνεται η Γερμανοισπανική εταιρεία Hochtief, που μέχρι πρότεινος κατείχε το 49% του αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος και την διαχείριση του αεροδρομίου, και που είναι ο υπ’ αριθμόν ένα φοροδιαφυγάς στην Ελλάδα, χρωστώντας περίπου €500 εκατομμύρια σε απλήρωτο ΦΠΑ προς το Ελληνικό δημόσιο. Αυτή είναι η ίδια εταιρεία που είχε επιβάλλει τους πιο ακριβούς φόρους αεροδρομίου στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα πολλές εταιρίες να αποφύγουν την Αθήνα. Αυτή είναι η εταιρεία που μαζί με το ΜΠΑΤΣΟΚ υπέγραψαν σύμβαση που δεν επιτρέπει σε άλλο επιβατικό αεροδρόμιο να λειτουργήσει σε ακτίνα 100 χιλιομέτρων από το Βενιζέλος, τη στιγμή που σε όλη την Ευρώπη λειτουργούν στις μεγάλες πόλεις δευτερεύοντα αεροδρόμια για τις πτήσεις χαμηλού κόστους. Και φυσικά, μιλάμε για την ίδια Ευρωπαϊκή Ένωση που θεώρησε ότι το κρατικό μονοπώλιο της Ολυμπιακής ήταν ανεπίτρεπτο, αλλά που δεν έχει να πει τίποτα για το ιδιωτικό μονοπώλιο της Aegean και για το γεγονός ότι για να πετάξεις πλέον σε νησί της λεγόμενης άγονης γραμμής στην Ελλάδα, όπως την Κάρπαθο, χρειάζεται ένα άτομο περισσότερο από €200 με επιστροφή, τη στιγμή που με τις προαναφερόμενες εταιρίες χαμηλού κόστους μπορείς να πετάξεις από την Αθήνα σε Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για κάτω από €100. Και όλα αυτά την ίδια στιγμή που δίπλα μας, στη Τουρκία, η δική τους αεροπορική εταιρεία, η Τουρκικές Αερογραμμές, είναι η 4η μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο όσον αφορά το αριθμό των προορισμών, διαφημίζοντας παγκοσμίως την Τουρκία και τον τουρισμό τους. Μία εταιρεία το 49% της οποίας ανήκει στο δημόσιο της Τουρκίας και που λαμβάνει κρατική χρηματοδότηση. Αλλά στην Τουρκία δεν έχουν την «καλή» και «πολιτισμένη» Ευρωπαϊκή Ένωση να τους λέει πως να λειτουργήσουν τις αεροπορικές τους εταιρίες!
Α, αλλά ξέχασα, δεν τα χρειαζόμαστε αυτά. Η Ελλάδα σπάει τα ρεκόρ επισκεπτών τα τελευταία χρόνια. Ο τουρισμός θερίζει, όλα πηγαίνουν καλά. Και ας έχουν παραβλέψει ότι μεγάλο ποσοστό αυτών των επισκεπτών έρχονται σε πακέτα all inclusive, με ξένες εταιρείες charter και πακέτα που έκλεισαν μέσω ξένων πρακτορείων, για να μείνουν για 1-2 εβδομάδες σε ξενοδοχεία ξένης ιδιοκτησίας από τα οποία δεν βγαίνουν ποτέ. Παρόμοια κατάσταση υπάρχει με τις κρουαζιέρες, που έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, όπου πάλι μιλάμε για ξένες εταιρίες και ξένα πρακτορεία και για τουρίστες που θα περάσουν κάποιες λίγες ώρες στην στεριά, ξοδεύοντας τα περισσότερα λεφτά τους μέσα στο πλοίο. Εν το μεταξύ, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις στις τουριστικές περιοχές πεθαίνουν από την έλλειψη επισκεπτών και την υψηλή φορολόγηση. Και ενώ η Τουρκία προσφέρει ζώνες όπου δεν φορολογούνται οι τουρίστες, και ενώ διαφημίζει το τουριστικό της προϊόν παγκοσμίως σε όλα τα μέσα, και πάνω από όλα σπρώχνει τα δικά της εγχώρια προϊόντα σε όλα τα ξενοδοχεία και όχι μόνο, στην Ελλάδα σερβίρουμε μέλι από την Βουλγαρία και βούτυρο από την Ολλανδία γιατί δεν θέλουμε να κάνουμε μάγκες τους ντόπιους παραγωγούς, όπως είχε πει μία ιδιοκτήτρια ξενοδοχείου στην Κάρπαθο.
Δυστυχώς αυτή είναι η Ελλάδα σήμερα, όπου πραγματικά ζούμε την «Ευρωπαϊκή προοπτική». Μία προοπτική της παρακμής, μιζέριας, και ατελείωτης μετριότητας και ξενομανίας.