Του Μιχάλη Νευραδάκη
Η ηττοπάθεια στην Ελλάδα καλά κρατάει. Τα τελευταία τριάμισι χρόνια που βρίσκομαι στην Ελλάδα, αυτό που παρατηρώ, προς μεγάλη λύπη μου, είναι κατά πόσο υπάρχει η αντίληψη ότι όλα είναι καλύτερα, πιο δίκαια και πιο αξιοκρατικά παντού εκτός από την Ελλάδα, πως στις άλλες, υποτιθέμενες πολιτισμένες χώρες δεν υπάρχει διαφθορά και ατιμωρησία και πως όλοι διαπρέπουν. Αισθάνομαι πως στην Ελλάδα και στην Ελληνική κοινωνία σήμερα υπάρχει ένα τεράστιο βαθμό αυτοαπαξίωσης, ηττοπάθειας και μετριοπάθειας. Πολλοί συμπολίτες μας πολύ απλά έχουν παραδώσει τα όπλα, για να το πω έτσι απλά. Αλλά ακόμα και να μην τα έχουν παρατήσει, όταν πιστεύεις ότι είσαι ο χειρότερος και ο πιο διεφθαρμένος, αυτό έστω και υποσυνείδητα σε κρατάει κάτω. Είναι μία νοοτροπία που ουσιαστικά αφαιρεί κάθε θετική αντίδραση και κάθε ελπίδα που μπορεί να έχει ένα άτομο. Και δυστυχώς, αυτή είναι μία νοοτροπία που τροφοδοτείται από πολλές πλευρές, από τα μέσα ανενημέρωσης μέχρι και το σύστημα παιδείας.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, είναι αναμενόμενο πολλοί συμπολίτες μας να αναζητούν κάποιο φως στον ορίζοντα, ή για να το πω πιο ξεκάθαρα, κάποιον σωτήρα που θα ανατρέψει μία κατάσταση που πολύ συχνά μοιάζει να είναι μη ανατρέψιμη. Το πρόβλημα όμως είναι όταν πιανόμαστε από τα μεγάλα λόγια, αλλά κάνουμε τα στραβά μάτια ή δημιουργούμε δικαιολογίες όταν αυτά τα μεγάλα λόγια δεν γίνονται πράξη, ή όταν αυτά τα λόγια σιγά-σιγά αλλοιώνονται ή αραιώνονται. Το είδαμε αυτό με το ΣΥΡΙΖΑ πριν το Ιανουάριο του 2015, προαναγγέλοντας έτσι την πλήρη κωλοτούμπα που ξεκίνησε όχι τον Ιούλιο μετά το δημοψήφισμα, αλλά από το πρώτο βράδυ διακυβέρνησης τους. Εκεί που κάποτε έλεγε, για παράδειγμα, ότι το ευρώ δεν είναι φετίχ, ο Τσίπρας, το βράδυ των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου, δεν έκανε ούτε μία αναφορά για την διάσωση της Ελλάδας, αλλά μιλούσε συνέχεια για την διάσωση της Ευρώπης και για μία άλλη Ευρώπη. Από αυτό και μόνο δεν θα έπρεπε να σας ξαφνιάσουν όλα όσα ακολούθησαν.
Πιστεύω ότι σαν πολίτες πρέπει να είμαστε ενεργοί πολίτες, και επίσης, ενημερωμένοι πολίτες. Και πάνω από όλα, πρέπει να απαιτούμε κάτι παραπάνω από λόγια. Πρέπει να απαιτούμε πράξεις, και να μην ψάχνουμε να δικαιολογήσουμε τον κάθε ουρανοκατέβατο σωτήρα όταν αυτές οι πράξεις δεν έρθουν. Και τόσο το χειρότερο όταν, εφόσον έχουμε ξεγελαστεί μία φορά, πηγαίνουμε και πιανόμαστε μετά από τα λόγια του επόμενου σωτήρα, ακόμα και όταν αυτά τα λόγια δεν ανταποκρίνονται στην πράξη, όπως γίνεται με την κατά τα άλλα ηρωίδα Ζωή Κωνσταντοπούλου. Με αυτή τη νοοτροπία, απλά επιτρέπουμε στο πολιτικό σύστημα να συνεχίσει το ίδιο παιχνίδι που παίζει τόσα χρόνια, κοροϊδεύοντας τους πολίτες. Γίνεται με την ανοχή μας και είναι στο χέρι μας να το σταματήσουμε. Πρέπει να πάψουμε να πιστεύουμε μόνο στα μεγάλα λόγια, και να διεκδικήσουμε τις ζωές μας και το μέλλον μας. Και αυτό δεν θα γίνει μόνο δια μέσου της κάλπης ούτε με αναποτελεσματικές κινήσεις όπως μία 24ωρη απεργία ή μία τρίωρη στάση εργασίας μία φορά στο τόσο.
Σε αντίθετη περίπτωση, θα έχουμε μία συνέχεια δίχως τέλος στο θέατρο παραλόγου που βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας, όπου η κυβέρνηση Τσίπρα, που κάποτε θα έβαζε τέλος στην ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων, τα ξεπούλησε τελικά στους Γερμανούς με αντίτιμο €1 ανά επιβάτη το χρόνο, και μετά κάνει πως διαφωνεί από πάνω. Όπως ξεπουλήθηκαν και οι τέσσερις Ελληνικές, εντός των εισαγωγικών, τράπεζες, για συνολικά €740 εκατομμύρια περίπου, με τα διεθνή κοράκια όπως τον George Soros και τον John Paulson, τον σφαγέα της Αργεντινής, να είναι πλέον μέτοχοι αυτών των τραπεζών. Όπως επίσης ακούσαμε τον Πάνο Σκουρλέτη να λέει ότι ποτέ δεν υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ σεισάχθεια και ότι η ΔΕΗ θα προσφέρει ρεύμα μόνο για φως για όσους χρωστούν. Αυτά από μία κυβέρνηση που κάποτε είχε υποσχεθεί δωρεάν ρεύμα και σίτιση σε 300.000 εξαθλιωμένους συμπολίτες μας. Τώρα παίζει με το πόνο τους, και τους εξαθλιώνει ακόμα περισσότερο από πάνω. Και ενώ ο Τσακαλώτος είπε ότι η κυβέρνηση «δεν είχε χρόνο» να κυνηγήσει τους πλούσιους, ενώ κάποτε η κυβέρνηση είχε υποσχεθεί, πριν τις πρώτες εκλογές, ότι θα τσάκιζε τους ολιγάρχες, τελικά βρήκε το χρόνο να τσακίσει έναν 80χρονο καστανά στη Θεσσαλονίκη, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση της «δεύτερης φοράς φασιστεράς» χάρισε τα δάνεια του Mega έως το 2021.
Τα τελευταία πέντε και πλέον χρόνια, μέσω της εκπομπής αυτής, προσπαθώ να παρουσιάσω απόψεις και στοιχεία που αποκρύπτονται από τα άλλα, ελεγχόμενα ΜΜΕ. Ένα μέρος της ηττοπάθειας που προανέφερα έχει να κάνει με το θέμα του ευρώ και την υποτιθέμενη Ευρωπαϊκή προοπτική. Δημιουργεί μία απίστευτη μειονεκτικότητα σε σχέση με τους άλλους, “πολιτισμένους” σε εισαγωγικά Ευρωπαίους, Αμερικανούς κλπ. Αυτό ίσως θα εξηγεί γιατί τόσοι συμπολίτες μας έχουν ακόμα και τώρα, μετά από τόσα χρόνια και όλα όσα έχουν συμβεί αυτό το απίστευτο και απαράδεκτο κόλλημα με το ευρώ και με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ακούω πολλούς να λένε πως δεν υπάρχουν άλλες επιλογές, ή ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές προτάσεις για την έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη. Και όπως, υπάρχουν τεκμηριωμένες προτάσεις από πολλούς και καταξιωμένους οικονομολόγους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Εδώ στην εκπομπή μας έχουμε παρουσιάσει τον Greg Palast, ο οποίος ήταν από τους πρώτους δημοσιογράφους παγκοσμίως που ξεσκέπασε τον πραγματικό ρόλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας, και που προειδοποιεί εδώ και χρόνια την Ελλάδα ότι πρέπει να φύγει άμεσα από το ευρώ, ένα νόμισμα που δημιουργήθηκε, όπως ανακάλυψε, με ξεκάθαρο στόχο την διάλυση του κοινωνικού κράτους στην Ευρώπη. Ο οικονομολόγος Warren Mosler μας μίλησε στην προηγούμενη εκπομπή μας για το λεπτομερή σχέδιο που έχει παρουσιάσει για το πως θα μπορούσε να αποφύγει η Ελλάδα μία απότομη και καταστροφική υποτίμηση του νέου της νομίσματος και αντιθέτως πως θα μπορούσε να δημιουργήσει από την πρώτη μέρα της μετάβασης ένα ισχυρό και αξιόπιστο νόμισμα. Ο οικονομολόγος Roger Bootle έχει κερδίσει το δεύτερο σε σημασία βραβείο οικονομικών επιστημών, το βραβείο Wolfson, για την λεπτομερή έκθεση του για το πως μία χώρα-μέλος της Ευρωζώνης θα μπορούσε να προχωρήσει σε ομαλή έξοδο από το ευρώ. Εδώ στην Ελλάδα, έχουμε τις συγκροτημένες προτάσεις οικονομολόγων όπως τον Δημήτρη Καζάκη και τον Λεωνίδα Βατικιώτη, μεταξύ άλλων. Είναι λοιπόν ένας μύθος, ένα εγκληματικό ψέμα η άποψη ότι δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή, όπως μας λέει συνέχεια ο κάλπικος «αντιμνημονιακός» Γιάνης Βαρουφάκης.
Και όμως, αυτές τις προτάσεις δεν θα τις ακούσετε ποτέ, ποτέ, ποτέ στα ΜΜΕ, στην ΕΡΤ, στο Σκαϊ, στο Mega κλπ., μέσα που έχουν αποδείξει επανειλημμένως πόσο αναξιόπιστα είναι και τι συμφέροντα υπηρετούν. Ανέφερα νωρίτερα ότι πρέπει να είμαστε ενεργοί πολίτες και πως αυτό δεν γίνεται μόνο δια μέσου της κάλπης. Θα ολοκληρώσω με μία πρόταση για το νέο έτος: να κλείσουμε τις τηλεοράσεις μας, να μην παρακολουθούμε αυτούς τους συστημικούς σταθμούς, να μην ακούμε τα ραδιόφωνα τους, να μην αγοράζουμε τις εφημερίδες τους, να μην μπαίνουμε καν στις ιστοσελίδες τους. Είναι ένα καρκίνωμα που πρέπει να αφαιρέσουμε από τη ζωή μας, και είναι στο χέρι μας, σαν ενεργοί πολίτες, να το κάνουμε. Υπάρχουν εναλλακτικές πηγές ενημέρωσης και πληροφόρησης. Ας τις βρούμε. Και υπάρχουν οι οικογένειες, οι φίλοι, και οι γείτονες μας. Ας τους μιλήσουμε. Προτείνω λοιπόν γενικό και αορίστου χρόνου μποϊκοτάζ εναντίων όλων των συστημικών μέσων ενημέρωσης, για να εξαφανίσουμε την επιρροή τους στον δημόσιο διάλογο και στις ζωές μας αλλά και να τους χτυπήσουμε εκεί που πραγματικά καταλαβαίνουν: στην τσέπη.