Του Μιχάλη Νευραδάκη
Τελικά δεν υπήρχαν ελπίδες και αυτό φάνηκε αμέσως μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Καθώς η κυβέρνηση ετοιμαζόταν να ξεπουλήσει ωμά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και να πει ναι σε ακόμα πιο οδυνηρή συμφωνία από αυτή που απορρίφθηκε στο δημοψήφισμα, ο κόσμος στην πλατεία Συντάγματος έφτανε μετά βίας τους 2.000. Καμία σχέση με τις τεράστιες συγκεντρώσεις υπέρ του «όχι» πριν το δημοψήφισμα. Γιατί; Γιατί πριν το δημοψήφισμα, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες έστησαν μεγάλο σόου υποτιθέμενης “αντίστασης” και κατέβασαν στους δρόμους εκατοντάδες χιλιάδες άτομα για το υποτιθέμενο «όχι». Αμέσως μετά το δημοψήφισμα όμως, οι βοσκοί δεν κατέβασαν κανέναν στους δρόμους. Και όπως θα έπρεπε να καταλαβαίνουμε, χωρίς βοσκό ο Ελληνικός λαός δεν πάει παραπέρα από την καφετέρια για να πιει την φραπελιά του.
Το βράδυ του δημοψηφίσματος είχα γράψει ένα άρθρο όπου στην τελευταία παράγραφο προειδοποίησα τόσο για το επικείμενο ξεπούλημα του όχι από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και για την πιθανή ανοχή τέτοιου ενδεχομένου από τον λαό. Έγραψα ότι το πραγματικό δημοψήφισμα ξεκινούσε εκείνο το βράδυ, και το αποτέλεσμα θα κρινόταν από την αντίδραση του λαού. Και εφόσον ο Ελληνικός λαός ΔΕΝ αντέδρασε όταν πραγματικά έπρεπε, το αποτέλεσμα ήταν, και είναι, ξεκάθαρο, όπως είδαμε και στις εκλογές της Κυριακής.
To 62% ψήφισε όχι για πολλούς λόγους. Αλλά κυρίως ψήφισε όχι επειδή είχε «βοσκό» τον Τσίπρα, τον Καμμένο και τον Βαρουφάκη, ασχέτως αν οι ίδιοι, κρυφά, ήθελαν να επικρατήσει το «ναι». Το όχι ήταν μία «αντίδραση» εκ του ασφαλούς, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ είχε καθησυχάσει το κοσμάκι ότι το “όχι” δεν θα σήμαινε άτακτη χρεοκοπία και καταστροφή. Ήταν επίσης ένα είδος «αντίδρασης του καναπέ», μία υποτιθέμενη «αντίσταση» χωρίς να αναγκαστούν οι ψηφοφόροι να κάνουν κάτι δυσκολότερο παρά να πάνε να ψηφίσουν. Πίστευα, και νομίζω πως επιβεβαιώθηκε αυτή η σκέψη, ότι λίγοι ήταν αυτοί που πραγματικά ψήφισαν όχι με όλη τους την καρδιά και με όλη την σημασία της λέξης, και ήταν λάθος να παρασυρθούν τόσοι και τόσοι από ενθουσιασμό χωρίς να υπάρχει καμία ένδειξη ότι κάτι πραγματικά είχε αλλάξει. Άλλωστε, δεν είχε παρουσιαστεί εναλλακτικό σχέδιο από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, σε περίπτωση που επικρατούσε το όχι. Αυτό από μόνο του ήταν ενδεικτικό.
Και όπως ο Ελληνικός λαός θέλει βοσκό, αυτό ισχύει και στο εξωτερικό. Ποιος θυμάται όλες αυτές τις περίφημες συγκεντρώσεις και πορείες δήθεν μου αλληλεγγύης προς τον Ελληνικό λαό από το εξωτερικό. Τι απέγιναν όλα αυτά; Που πήγε όλη αυτή η αλληλεγγύη; Μήπως και αυτές οι διαδηλώσεις και οι πορείες οργανώθηκαν από το ΣΥΡΙΖΑ και τους χρηματοδότες του και πετάχθηκαν και αυτές στα σκουπίδια μαζί με το όχι στις 5 Ιουλίου, όταν δεν ήταν πια χρήσιμες;
Κάπως έτσι φτάνουμε στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου, μία εκλογική αναμέτρηση όπου άλλαξε ο μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς, με τις ευλογίες του Ελληνικού εκλογικού σώματος. Αυτό όμως που δεν θα ακούσετε στις ειδήσεις των βρωμερών μέσων ανενημέρωσης είναι το πραγματικό αποτέλεσμα των εκλογών, όπου το πρώτο κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, θα κυβερνήσει με 19,5% της πραγματικής ψήφου, ενώ το ποσοστό απόχης, που αποτελεί το πραγματικό πρώτο κόμμα, φτάνει τους 45%. Και όμως, στην υποτιθέμενη δημοκρατία που έχουμε στην Ελλάδα, αυτό το 19,5% του ΣΥΡΙΖΑ μεταφράζεται σε 35% του εκλογικού αποτελέσματος, και αυτό το 35% μεταφράζεται σε 48% των βουλευτικών εδρών, μαζί με το πριμ των 50 εδρών για τον νικητή. Έτσι επίσης έχουμε τα μνημονιακά κόμματα να καταλαμβάνουν τουλάχιστον το 95% των βουλευτικών εδρών, με εκλογική επιρροή κάτω του 50%. Τέτοια δημιουργική μαθηματική ασάφεια ούτε ο Βαρουφάκης δεν θα μπορούσε να είχε εφεύρει. Αλλά ξέχασα, τώρα από μέρα σε μέρα ο ΣΥΡΙΖΑ θα επαναφέρει την απλή αναλογική, όπως είχε υποσχεθεί πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου. Μάλλον θα εννοούσε…απλή παραλογική!
Σύμφωνα πάντως με τον διακεκριμένο συνταγματολόγο Γιώργο Κασιμάτη, οι εκλογές της περασμένης Κυριακής είναι παράνομες και αντισυνταγματικές, καθώς οι πρόωρες αυτές εκλογές δεν έγιναν για κάποιον από τους λόγους που προβλέπει το Ελληνικό Σύνταγμα. Και φυσικά δεν υπάρχει ούτε λόγος για τον ρόλο της εταιρίας καταμέτρησης, της Singular Logic, ούτε για το γεγονός ότι οι μέτοχοι της εν λόγω εταιρείας είναι ο Βγενόπουλος, ο Βαρδινογιάννης, και ο Rockefeller της τράπεζας Blackstone.
Αυτά δεν τα ακούσαμε από τα κατά τα άλλα έγκυρα και αξιόπιστα μέσα ανενημέρωσης. Αυτό που ακούσαμε και που ακούσατε όμως είναι ότι δεν υπήρχαν άλλες επιλογές. Αυτό μάλιστα είχε γράψει το κατά τα άλλα «αριστερό» Press Project, η ιστοσελίδα που ήξερε να φιμώσει την αρθρογραφία μου για την διαφθορά και ανομία στα Ελληνικά ΜΜΕ αλλά μετά προσποιείται ότι είναι ελεύθερο και αντικειμενικό μέσο. Το ίδιο Press Project που δήλωσε γραπτώς ότι διατηρεί λίστα με πολιτικά πρόσωπα που είναι ανεπιθύμητα και που δεν θα τους δώσουν προβολή, όπως τον Δημήτρη Καζάκη του ΕΠΑΜ, ενώ παραδέχθηκαν ότι δίνουν προβολή σε ποιοτικές πολιτικές προσωπικότητες όπως τον Φαήλο Κρανιδιώτη. Το ίδιο Press Project όπου σε Αγγλόφωνο άρθρο ενός δημοσιογράφου τους στο Truthout, έγραψε ότι δεν υπήρχαν αντιμνημονιακά κόμματα στις εκλογές και ότι πρέπει να συμβιβαστούμε με το νεοφιλελευθερισμό. Από εκεί και από άλλα παρόμοια μέσα ανενημέρωσης προφανώς ενημερώθηκαν τόσο οι απέχοντες ψηφοφόροι, όσο και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων μνημονιακών κομμάτων. Τα ίδια μέσα ανενημέρωσης που για έβδομη συνεχή φορά έπεσαν έξω με τα exit polls και τις εντελώς στημένες και αναξιόπιστες δημοσκοπήσεις που όμως εξακολουθούν να θεωρούνται είδηση κάθε φορά που ανακοινώνονται, γιατί η βλακεία και η ηλιθιότητα είναι αθάνατη.
Αυτό που δεν έχετε καταλάβει είναι ότι τα πολιτικά κόμματα και οι πολιτικοί ηγέτες δεν είναι ουρανοκατέβατοι. Δεν σας αρκούν; Μπορείτε και εσείς να φτιάξετε ένα κόμμα, ένα πολιτικό κίνημα, ή τουλάχιστον να ασκήσετε πίεση προς τα υπάρχοντα κόμματα, αντί να τους γλύφετε για επιδοτήσεις και διορισμούς για τα καμάρια σας. Και στο κάτω κάτω, αν θέλατε αποχή, ας ήταν μαζική και οργανωμένη, με διαδηλώσεις έξω από τα εκλογικά κέντρα και τα γραφεία των κομμάτων.
Ακούγαμε επίσης ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή εκτός από το ευρώ και την λεγόμενη «Ευρωπαϊκή πορεία» της χώρας. Το έχουμε ακούσει αυτό τόσες πολλές φορές πια που έχει γίνει ευαγγέλιο για πολλούς συμπολίτες μας. Και όμως, δεν έχετε κάτσει ποτέ να σκεφτείτε ότι υπάρχουν Ευρωπαϊκές χώρες που είναι εκτός Ευρωζώνης, χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Δανία και τη Σουηδία, οι δύο τελευταίες των οποίων έχουν και μικρότερο πληθυσμό από την Ελλάδα. Η Νορβηγία και η Ελβετία βρίσκονται όχι μόνο εκτός Ευρωζώνης αλλά και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτά τα όμορφα αυτοκίνητα Skoda που βλέπω και κυκλοφορούν στους δρόμους προέρχονται από την Τσεχία, μία χώρα που δεν έχει μπει στην Ευρωζώνη και ούτε θέλει να μπει. Αλλά αντί να κοιτάζουμε την πραγματικότητα, παπαγαλίζουμε αυτά που μας λέει ο Τσίπρας, όπως το χονδρότατο ψέμα ότι η Τράπεζα της Ελλάδος δεν έχει αποθέματα ξένου νομίσματος, μία δήλωση που διαψεύδεται από τα ίδια τα στοιχεία της Τράπεζας που είναι αναρτημένα στο διαδίκτυο. Ακούμε το ψέμα ότι η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα και δεν μπορεί να ζήσει χωρίς την Ευρώπη, ότι δεν θα έχει ούτε τυρί από την Ολλανδία να φάει, όπως είπε πρόσφατα ο Λεβέντης της υποτιθέμενης «αντιδιαπλοκής». Ζούμε σε μία χώρα που είναι ευλογημένη από φυσικούς πόρους, αλλά όπου ο πληθυσμός της κοιμάται όρθιος, και όπου οι γονείς σπρώχνουν πλέον τα παιδιά τους να γίνουν όλα γιατροί, δικηγόροι και μηχανικοί. Για κάτσε ρε μεγάλε, πόσους δικηγόρους θα μπορούσε να αντέξει η Ελληνική οικονομία, ακόμα και χωρίς κρίση; Α, αλλά δεν υπάρχει προοπτική στην Ελλάδα, και δεν υπάρχει προοπτική χωρίς την καλή Ευρώπη.
«Παναζία μου παιή μου, αν πάμε σε δραχμή δεν θα έχω τα φάρμακα μου παιή μου, παναζία μου!»
Θα ήταν καλό να σοβαρευτούμε λίγο, και να ξέρουμε για ποια Ευρώπη μιλάμε. Για την Ευρωπαϊκή Ένωση που ιδρύθηκε από πρώην Ναζί, για την Ευρωπαϊκή Ένωση που μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες διεξάγει πολέμους στη Μέση Ανατολή και δημιουργεί αυτό το τεράστιο κύμα προσφυγών προς την Ευρώπη, πρόσφυγες που η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση τους έχει κλείσει τα σύνορα ή τους έχει βάλει στο Νταχάου, που επαναλειτουργεί σαν στρατόπεδο συγκέντρωσης. Σε μία Ευρωπαϊκή Ένωση όπου χώρα-μέλος της, η Ελλάδα, έχει σχολεία που ξεκινούν τη νέα σχολική χρονιά χωρίς δασκάλους και νοσοκομεία χωρίς προσωπικό, και που τώρα θα καλέσει τη νέα μνημονιακή κυβέρνηση να εφαρμόσει 227 ταφόπλακες για την Ελληνική οικονομία μέσω της μνημονιακής συμφωνίας, μεταξύ των οποίων είναι οι ιδιωτικοποιήσεις των αεροδρομίων, των λιμανιών και της ΔΕΗ, νέων φόρων, κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ στα νησιά, και νέων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις και σε ότι λίγο έχει απομείνει από το κοινωνικό κράτος. Η για να το πούμε αλλιώς, όπως δήλωσε πρόσφατα ο Δραγασάκης του «αριστερού» ΣΥΡΙΖΑ, «φταίμε εμείς που δαιμονοποιήσαμε τη λέξη μνημόνιο».
Κατά τα άλλα, όλοι εσείς που ψηφίσατε μνημονιακά κόμματα ή που δεν ψηφίσατε καθόλου είσαστε πονηροί και αντιδραστικοί και μη ευκολόπιστοι Ελληναράδες. Να τους χαίρεστε λοιπόν, και εις κατώτερα.