Του Μιχάλη Νευραδάκη

Ώρα να κάνουμε μία σύγκριση. Ας υποθέσουμε ότι έχουμε τις κυβερνήσεις δύο διαφορετικών κρατών. Η κυβέρνηση Α’ υποστηρίζει ότι είναι μία «ριζοσπαστική» κυβέρνηση της αριστεράς και είχε υποσχεθεί στους ψηφοφόρους ότι θα φέρει «ελπίδα» και «αλλαγή» και ότι θα καταργήσει, με ένα νόμο και ένα άρθρο, τα μέτρα λιτότητας που έχουν εξαθλιώσει εκατομμύρια πολίτες και οδήγησαν την οικονομία σε τεράστια ύφεση. Όμως, μετά τις εκλογές, η κυβέρνηση έκανε αμέσως κωλοτούμπα, μη τηρώντας αυτές τις υποσχέσεις και απορρίπτοντας το αποτέλεσμα δημοψηφίσματος που απέρριψε την επιβολή νέων προτεινόμενων μέτρων λιτότητας. Αντιθέτως, προχώρησε στην συμφωνία ενός πακέτου μέτρων ακόμα πιο αυστηρό και οδυνηρό από αυτό που οι ψηφοφόροι απέρριψαν. Και παρόλα αυτά, η κυβέρνηση Α’ κατάφερε να εκλεχθεί εκ νέου, αν και περίπου οι μισοί ψηφοφόροι απείχαν από τις κάλπες.

Μετά την επανεκλογή της, η κυβέρνηση Α’ ισχυρίστηκε ότι είχε κερδίσει μία ανύπαρκτη λαϊκή «εντολή», και προχώρησε στην εφαρμογή αυτού του οδυνηρού πακέτου υποτιθέμενης «διάσωσης». Οι δε υπουργοί αυτής της κυβέρνησης της «δεύτερης φοράς αριστεράς» δήλωσαν δημοσίως ότι δεν έπρεπε να είχαν «δαιμονοποιήσει» τους θεσμούς που κάποτε ονομαζόντουσαν «τρόικα» και ότι αυτά τα μέτρα επιβάλλονται γιατί οι μεγάλες δυνάμεις δίνουν στην χώρα μας λεφτά και συνεπώς πρέπει να κάνουμε ό,τι μας ζητήσουν. Η κυβέρνηση Α’ αρνείται έστω και να σκεφτεί το ενδεχόμενο εξόδου της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη, παρά το γεγονός ότι φαίνεται ξεκάθαρα πλέον ότι η συμμετοχή της χώρας σε αυτούς τους θεσμούς είναι καταστροφική.

Αυτή λοιπόν είναι η κυβέρνηση Α’. Ας την συγκρίνουμε με την κυβέρνηση Β’, από μία άλλη χώρα. Αυτή η κυβέρνηση, παρά το γεγονός ότι η χώρα της επίσης υπέστη μία πολύ σημαντική οικονομική κατάρρευση, επέλεξε έναν τελείως διαφορετικό δρόμο. Δεν πούλησε δήθεν αριστεριλίκι ούτε μοίρασε άδειες υποσχέσεις για δήθεν «ελπίδα» και «αλλαγή». Αντιθέτως, ανέλαβε δράση. Έχει δικάσει και έχει φυλακίσει μέχρι στιγμής 26 τραπεζίτες που είχαν ευθύνες για την οικονομική κατάρρευση της χώρας. Επανεθνικοποίησε τις τρεις μεγάλες τράπεζες της χώρας, και μοίρασε τα έσοδα από την εθνικοποίηση μίας εκ των τριών τραπεζών, με όλους τους πολίτες της χώρας, με την πληρωμή φυσικά να γίνεται στο εθνικό τους νόμισμα.

Δεν έχετε καταλάβει τώρα ποια είναι η κυβέρνηση Α’ και ποια είναι η κυβέρνηση Β’; Θα σας βοηθήσω λίγο: πρόσφατα, ο πρωθυπουργός της Ισλανδίας δήλωσε ότι αν η χώρα του ήταν μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης, θα είχε την ίδια κατάληξη με την Ελλάδα.

Αυτή είναι η σημερινή πραγματικότητα στην Ευρωαποικία που ονομάζεται Ελλάδα, μία οδυνηρή πραγματικότητα για όποιων δεν φοράει ακόμα τις παρωπίδες του ΣΥΡΙΖΑ και της Ευρωλαγνείας. Όπως ακούσαμε στην σημερινή μας συνέντευξη με τον Παναγιώτη Οικονομίδη από το Κίνημα Χωρίς Μεσάζοντες, ένα από τα πολλά παραδείγματα που δείχνουν τις καταστροφικές συνέπειες της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο αγροτικός τομέας. Ενώ πριν λίγες δεκαετίες η Ελλάδα παρήγαγε πέραν του 80% των τροφίμων που κατανάλωνε, τώρα πλέον, ζώντας το λεγόμενο «Ευρωπαϊκό όνειρο» εισάγει το 80%, χάριν στην Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μία πολιτική που έχει καταργήσει την καλλιέργεια πολλών ντόπιων σπόρων στην Ελλάδα και αντιθέτως έχει προωθήσει ξενόφερτα αγροτικά είδη και καλλιέργειες για τις οποίες υποτίθεται ότι υπάρχει «ζήτηση» στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Άλλες φορές η «καλή» και «πολιτισμένη» Ευρωπαϊκή Ένωση που σίγουρα θέλει το καλό μας, μοιράζει επιδοτήσεις σε αγρότες για να μην παράγουν τίποτα, και ας αναγκάζεται η χώρα μας να εισάγει! Έτσι λοιπόν, η εγχώρια αγορά έχει πλημμυρίσει από χαμηλής ποιότητας εισαγόμενα τρόφιμα που προωθούνται από πολυεθνικές αλυσίδες υπεραγορών που δεν θεωρούν ότι είναι προτεραιότητα να προωθούν τα Ελληνικά προϊόντα.

Αυτό φυσικά δεν είναι τυχαίο. Αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου. Δεν αποτελεί σύμπτωση το γεγονός ότι πολλά από τα λεγόμενα μέτρα «διάσωσης» που επιβάλλονται στην Ελλάδα από την τρόικα δια μαγείας στοχεύουν οικονομικούς τομείς που τυχαίνει να συναγωνίζονται με άλλα, Ευρωπαϊκά συμφέροντα. Παραδείγματος χάριν, η «Κοινή Αγροτική Πολιτική» έχει ισοπεδώσει τον πρωτογενή τομέα της Ελλάδας και έχει αναγκάσει την χώρα να ζει από τις εισαγωγές της. Το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο καταργεί σιγά-σιγά τα περίπτερα, για να αγοράζουμε τσιγάρα και τσίχλες από τα σουπερμάρκετ των πολυεθνικών. Ο ΦΠΑ στην εστίαση και στα ξενοδοχεία αυξήθηκε στο 23%, για να είναι πιο δύσκολο να ανταγωνιστεί ο Ελληνικός τουρισμός με άλλους προορισμούς εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ΝΑΤΟικής αυτοκρατορίας, την ίδια στιγμή που μας λένε ότι αυτά τα μέτρα λιτότητας έχουν ως στόχο να κάνουν την Ελλάδα πιο ανταγωνιστική! Η Ελληνική αεροπορική βιομηχανία, με τους χιλιάδες εργαζόμενους της, που κατασκευάζει ειδικά εξαρτήματα για το F-16 και εξοπλισμό για εγχώρια και ξένη χρήση, έχει στοχοποιηθεί από την τρόικα και κινδυνεύει να βάλει λουκέτο. Ακόμα και τα μικροζυθοποιία κινδυνεύουν πλέον, ύστερα από την επιβολή υψηλότερης φορολόγησης, που δεν ισχύει φυσικά για τις πολυεθνικές μάρκες μπύρας. Σίγουρα είναι εντελώς τυχαίο το γεγονός ότι όλα αυτά τα «μέτρα» τυχαίνει δια μαγείας να ευνοούν τις πολυεθνικές εταιρίες και τις βιομηχανίες χωρών όπως τη Γερμανία.

Μην ανησυχείτε όμως! Η οικονομία της χώρας μας βρίσκεται σε καλά χέρια! Η Παγκόσμια Τράπεζα, ο παγκόσμιος συνέταιρος του Διεθνούς Νομισματικού Σφαγείου…συγνώμη, Ταμείου, έχει εκφράσει το ενδιαφέρον της να «επενδύσει» σε διάφορα έργα στην Ελλάδα και στην ανακεφαλαιοποίηση των χρεοκοπημένων, διεφθαρμένων τραπεζών της χώρας μας. Μάλιστα, αυτή η απόφαση της Παγκόσμιας Τράπεζας έρχεται σε αντίθεση με το ίδιο της το καταστατικό, που προβλέπει ανάμειξη της τράπεζας μόνο στις λεγόμενες αναπτυσσόμενες χώρες, οι ίδιες χώρες δηλαδή που έχουν πολλά να μας διδάξουν για την Παγκόσμια Τράπεζα, το ΔΝΤ, και την καταστροφική τους ανάμειξη στις οικονομίες τους και τις κοινωνίες τους, δανείζοντας χρήματα σε αυτές τις χώρες για υποτιθέμενα έργα, με τα λεφτά να επιστρέφουν αμέσως στους ξένους εργολάβους και τις πολυεθνικές και το λογαριασμό να στέλνεται στον ίδιο τον λαό.

Δεν διατρέχει όμως κανένας λόγος ανησυχίας! Ο ιδιοφυΐας και σωτήρας σελέμπριτι οικονομολόγος Βαρουφάκης θα μας σώσει, με το νέο πανευρωπαϊκό κίνημα του που ισχυρίζεται ότι θα πολεμήσει την λιτότητα! Μιλάμε για τον ίδιο «ηρωικό» Βαρουφάκη ο οποίος, ως υπουργός, είχε δηλώσει στην Associated Press ότι θα «στύψει την πέτρα» για να αποπληρώσει το ΔΝΤ. Ο ίδιος «ήρωας» Βαρουφάκης που επέλεξε την Έλενα Παναρίτη ως εκπρόσωπος της χώρας στο ΔΝΤ, παρά το γεγονός ότι σαν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ είχε ψηφίσει υπέρ των μνημονίων και παρά το γεγονός ότι σαν στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας την δεκαετία του ’90 εξαθλίωσε εκατομμύρια άτομα στο Περού μέσω των δολοφονικών πολιτικών «Fujishock» που είχε εφαρμόσει. Ο ίδιος «ήρωας» Βαρουφάκης που λεηλάτησε τα χρηματικά αποθέματα της χώρας με πράξη νομοθετικού περιεχομένου για να αποπληρωθεί η δόση του παράνομου δανείου του ΔΝΤ το Μάιο. Ο ίδιος «ηρωικός» Βαρουφάκης που δήλωσε προ ημερών ότι είναι «υπερήφανος» για την Άνγκελα Μέρκελ και τον τρόπο που έχει χειριστεί την προσφυγική κρίση. Μιλάμε για την ίδια Μέρκελ που συμμετέχει στον πόλεμο στη Μέση Ανατολή και που έχει φιλοξενήσει χιλιάδες πρόσφυγες σε πρώην Γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Και φυσικά, υπάρχουν ακόμα εκατομμύρια πραγματικά ηλίθιοι άνθρωποι στην Ελλάδα και στο εξωτερικό που εξακολουθούν να δοξάζουν τον Βαρουφάκη, όπως τα χιλιάδες άτομα που περίμεναν επί σειρά ωρών να χαιρετίσουν τον Βαρουφάκη σε πρόσφατη εμφάνιση του στη Βαρκελώνη.

Βέβαια, ο Βαρουφάκης δεν είναι ο μόνος κάλπικος αριστερός που προσπαθεί να εκμεταλλευθεί την προσφυγική κρίση. Ο κατά τα άλλα «ομορφούλης» και «τίμιος» Αλέξης Τσίπρας δήλωσε πρόσφατα ότι το υποτιθέμενο «Ευρωπαϊκό όνειρο» γεννήθηκε με την κατάρρευση του τοίχου του Βερολίνου και καταστρέφεται σήμερα με τους νέους τοίχους που στήνονται εναντίων των προσφύγων. Φαντάζομαι, βέβαια, ότι αυτό το λεγόμενο «Ευρωπαϊκό όνειρο» ήταν ακόμα ζωντανό όταν ο Τσίπρας υπέγραφε τη νέα, δολοφονική συμφωνία με τους λεγόμενους «θεσμούς». Και φυσικά, ο «ηρωικός» και πάντα «αριστερός» Τσίπρας δεν έχει τίποτα να πει για τον ρόλο της Ευρώπης στους πολέμους της Μέσης Ανατολής, για τους τοίχους που η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει στήσει, και για το γεγονός ότι η Γερμανία φιλοξενεί πρόσφυγες σε πρώην στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ούτε βέβαια έχει τίποτα να πει ο Τσίπρας για το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση καθυστέρησε τη δημοσίευση έκθεσης για την παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία, μέχρι μετά τις εκλογές, για να μην σταθεί εμπόδιο στην επικράτηση του σφαγέα της Άγκυρας, τον Σουλτάνο Ερντογάν.

Όλα αυτά βέβαια δεν πρέπει να μας ξαφνιάζουν, όχι όταν ο πραγματικά εμετικός υπουργός παιδείας και αμάθειας Νίκος Φίλης δήλωσε ότι δεν υπήρχε γενοκτονία των Ποντίων. Οπότε δεν υπήρχε γενοκτονία τότε, όπως τώρα δεν υπάρχουν τα δολοφονικά μέτρα λιτότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ούτε οι πόλεμοι στους οποίους η «καλή» Ευρώπη συμμετέχει ενεργά. Αυτή είναι η ψευτοαριστερά που κυβερνάει την Ευρωαποικία που ονομάζεται Ελλάδα, και αυτή είναι η Ευρώπη του Ευρωπαϊκόυ ονείρου, ένα όνειρο που είναι πραγματικός εφιάλτης.