Του Μιχάλη Νευραδάκη
Η ηττοπάθεια στην Ελλάδα καλά κρατάει. Τα τελευταία τριάμισι χρόνια που βρίσκομαι στην Ελλάδα, αυτό που παρατηρώ, προς μεγάλη λύπη μου, είναι κατά πόσο υπάρχει η αντίληψη ότι όλα είναι καλύτερα, πιο δίκαια και πιο αξιοκρατικά παντού εκτός από την Ελλάδα, πως στις άλλες, υποτιθέμενες πολιτισμένες χώρες δεν υπάρχει διαφθορά και ατιμωρησία και πως όλοι διαπρέπουν. Αισθάνομαι πως στην Ελλάδα και στην Ελληνική κοινωνία σήμερα υπάρχει ένα τεράστιο βαθμό αυτοαπαξίωσης, ηττοπάθειας και μετριοπάθειας. Πολλοί συμπολίτες μας πολύ απλά έχουν παραδώσει τα όπλα, για να το πω έτσι απλά. Αλλά ακόμα και να μην τα έχουν παρατήσει, όταν πιστεύεις ότι είσαι ο χειρότερος και ο πιο διεφθαρμένος, αυτό έστω και υποσυνείδητα σε κρατάει κάτω. Είναι μία νοοτροπία που ουσιαστικά αφαιρεί κάθε θετική αντίδραση και κάθε ελπίδα που μπορεί να έχει ένα άτομο. Και δυστυχώς, αυτή είναι μία νοοτροπία που τροφοδοτείται από πολλές πλευρές, από τα μέσα ανενημέρωσης μέχρι και το σύστημα παιδείας.